XXIV Batalion Saperów
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
por. Adolf Szmidt |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
XXIV batalion saperów (XXIV bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Dzieje XXIV batalionu saperów
XXIV batalion saperów powstał w połowie grudnia 1919 w obozie rekrutacyjnym we Włoszech w La Mandria di Chivasso z grupy pionierów, do której należą także kolejarze, telegrafiści i telefoniści; żołnierzy werbowano spośród jeńców Polaków byłej armii austro-węgierskiej. Dowódcami byli Francuzi. Po przejściu elementarnego wyszkolenia w utworzono z grupy batalion, składający się z dwóch kompanii saperskich i jednej kompanii specjalistów (kolejarzy, telegrafistów i telefonistów).
Dnia 22 lutego 1919 batalion odjechał do Francji, gdzie został przydzielony do XXVII batalionu saperów francuskich przy 71 Dywizji Piechoty w Belrupt.
W maju 1919r., jako oddział inżynieryjny 3 Dywizji Strzelców Polskich armii gen. Hallera, przybył do Polski. Drugim oddziałem, z którego utworzono XXIV batalion saperów był oddział inżynieryjny 6 Dywizji Strzelców Polskich armii gen. Hallera, sformowany z Polaków jeńców z armii niemieckiej przy francuskiej 74 Dywizji Piechoty w Arches. We wrześniu 1919 oba te oddziały zostały połączone i przydzielone do nowo powstałej 12 Dywizji Piechoty, jako XII batalion saperów. W lipcu 1921[1] (22 sierpnia 1921[2][3]) XII batalion został przemianowany na XXIV batalion saperów. Batalion brał udział w walkach w Małopolsce wschodniej i na Ukrainie. Oprócz prac technicznych batalion bardzo często walczył z bronią w ręku „jak piechota”. Najbardziej odznaczył się pod Rudnicą 30 maja 1920 zdobywając pociąg pancerny i rozbijając całą bolszewicką brygadę[4].
Dowódcy batalionu
Przypisy
- ↑ ” Historia pułków i batalionów saperskich w latach 1918 - 1928 s. 395”
- ↑ Spis byłych oddziałów WP 1935 ↓, s. 107.
- ↑ Cutter 2005 ↓, s. 38.
- ↑ ” Historia pułków i batalionów saperskich w latach 1918 - 1928 s. 394 – 396”
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, nr 47 z 25 listopada 1922 s. 853.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, nr 64 z 17 czerwca 1925.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 578.
Bibliografia
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- „Przegląd Wojskowo – Techniczny” nr 6 z grudnia 1928r.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2025-02-27].
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
