2C-G
| |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C12H19NO2 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
209,28 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||
| Legalność w Polsce |
substancja niesklasyfikowana | ||||||||||||
2C-G – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. W swojej książce PIHKAL określił on dawkowanie jako 20–35 mg. Pod względem strukturalnym i farmakodynamicznym substancja ta jest podobna do 2C-D i Ganeshy. Działanie 2C-G jest wyjątkowo długie – trwa 18–30 godzin.
Homologi
Shulgin zsyntetyzował też inne substancje podobne do 2C-G pod względem budowy chemicznej. Należą do nich 2C-G-3, 2C-G-5 i 2C-G-N.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.


