44 Batalion Łączności
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1949 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
3 batalion łączności |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 5812[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
44 batalion łączności (44 bł) – samodzielny pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.
Batalion sformowany został w 1949 na bazie rozformowującego się 3 batalionu łączności z Poznania. Wszedł w skład 2 Korpusu Piechoty.
Struktura organizacyjna
- dowództwo
- kompania dowodzenia (stacja telegraficzna, centrala telefoniczna, pluton ruchomych środków łączności)
- kompania telefoniczno-kablowa (cztery plutony)
- kompania radiowa (dwa plutony radiostacji, ekspedycja radiowa, drużyna telefoniczna)
- kompania szkolna
- warsztaty i magazyn techniczny
Stan osobowy liczył 302 żołnierzy (etat 5/48). Wyposażenie: 8 radiostacji na samochodach, 5 radiostacji przenośnych, 22 aparaty telefoniczne, 7 łącznic telefonicznych (etat 14/30)
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.

