Karabinek AKS-74U

AKS-74U

Państwo	ZSRR  Rosja
Rodzaj	subkarabinek
Historia
Produkcja	1979–1993
Dane techniczne
Kaliber	5,45 mm
Nabój	5,45 × 39 mm
Magazynek	łukowy 30 nab.
Wymiary
Długość	735/490 mm
Długość lufy	206,5 mm[1]
Masa
broni	2,71 kg (bez amunicji)
Inne
Szybkostrzelność teoretyczna	650–735 strz./min
Szybkostrzelność praktyczna	200 strz./min

AKS-74U (ros. АКС-74У) – subkarabinek opracowany w ZSRR pod koniec lat 70 XX w., skrócona wersja karabinka automatycznego AK-74. AKS-74U został skonstruowany jako broń dla załóg czołgów, artylerzystów, pilotów śmigłowców oraz żołnierzy Specnazu. Docelowo jest bronią przeznaczoną do samoobrony i walki na krótkich dystansach (np. w pomieszczeniach).

Budowa AKS-74U jest zbliżona do AK-74. Modyfikacje wynikają ze skrócenia lufy, co wiązało się z koniecznością skrócenia tłoczyska i zastosowania specjalnego urządzenia wylotowego zapewniającego działanie broni pomimo skrócenia lufy, a także pełniącego rolę tłumika płomieni. Ponieważ donośność skuteczna AKS-74U jest znacznie mniejsza niż AK-74, uproszczono także przyrządy celownicze, zastępując celownik krzywkowy przerzutowym. W celu wydłużenia linii celowniczej celownik przeniesiono na pokrywę komory zamkowej.

• AKS-74U – wersja podstawowa.
• AKS-74UN – wersja wyposażona w boczną szynę do montażu celowników.
• AKS-74UB – wersja przystosowana do montażu tłumików dźwięku PBS-4 lub PBS-5. Często używana w połączeniu z wyciszonym granatnikiem GSN-19.

• OC-14 Groza