Granat RGD-5
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Przeznaczenie | |
| Dane techniczne | |
| Wysokość |
117 mm (uzbrojonego) |
| Średnica |
56,8 mm |
| Masa |
310 g |
| Materiał wybuchowy |
110 gramów trotyl |
| Typ zapalnika |
UZRG, UZRGM, UZGRM-2 |
| Opóźnienie |
4 s |
| Zasięg rzutu |
ok. 40 m w przypadku nasadkowego 150 |
| Promień rażenia |
ok. 25 metrów |
| Liczba odłamków |
350 szt. |
Granat odłamkowy RGD-5 – radziecki i rosyjski granat obronny.
Wprowadzony do służby w 1954 roku. Korpus: stalowy, dwuczęściowy, gładki, przez co sprawia wrażenie granatu zaczepnego, wyposażony w prefragmentowaną wkładkę, dającą ok. 300 odłamków. W kształcie owalny, wysoki na 117 mm, szeroki na 58 mm. Jako materiał wybuchowy wykorzystywał 110 gramów Trotylu. Wykorzystuje standardowy zapalnik UZRGM, inicjujący ładunek trotylu, którym wypełniony jest granat[1] Ponadto granat RDG-5 mógł być wykorzysytwany jako granat nasadkowy do AK-47. Efektywna odległość miotania granatu nasadkowego wynosiła około 150 metrów.
Przypisy
- ↑ Gordon L. Rottman: The hand grenade. Oxford: Osprey Publishing, 2015, s. 31–33. ISBN 978-1-4728-0734-2.