Aero A-300
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji mieszanej, kabina zakryta, podwozie klasyczne – wciągane w locie |
| Załoga |
4 (1 pilotów, bombardier/obserwator, 2 strzelców pokładowych) |
| Historia | |
| Data oblotu |
kwiecień 1938 |
| Lata produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 x silniki gwiazdowe Bristol Mercury IX |
| Moc |
830 KM (610 kW) (każdy) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
19,20 m |
| Długość |
13,50 m |
| Wysokość |
3,55 m |
| Powierzchnia nośna |
45,50 m² |
| Masa | |
| Własna |
4 337 kg |
| Startowa |
6 040 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
456 km/h |
| Prędkość przelotowa |
430 km/h |
| Pułap |
9 400 m |
| Zasięg |
2 200 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3 ruchome karabiny maszynowe wz. 30 kal. 7,92 mm (1 w przodzie kadłuba w przeszklonej kabinie obserwatora/bombardiera, 1 w wysuwanej obrotowej wieżyczce na grzbiecie kadłuba za kabiną pilota i 1 w otwieranym tylnym dolnym stanowisku strzeleckim) 1000 kg bomb (w komorze bombowej w kadłubie) | |
| Użytkownicy | |
| Czechosłowacja, Niemcy | |
| Rzuty | |
 | |
Aero A-300 – czechosłowacki prototyp samolotu bombowego, zbudowany w 1938 roku w wytwórni Aero Vodochody w Pradze.
Historia
W połowie lat trzydziestych czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej podjęło decyzję o wzmocnieniu swojego lotnictwa i zwróciła się do czechosłowackich wytwórni lotniczych o podjęcie prac nad opracowaniem nowych samolotów.
W lipcu 1936 roku firma Aero rozpoczęła pracę nad kolejną wersja samolotu bombowego, który oznaczono jako A-300, który był modyfikacją projektu samolotu A-206. W 1937 roku na wystawie w Pradze pokazano model samolotu A-300, który miał zmieniony układ skrzydeł, zmieniony kadłub z umieszczoną z przodu oszkloną kabiną obserwatora/bombardiera. Do jego napędu przewidziano silniki gwiazdowe Bristol Mercury IX o mocy 830 KM (610 kW) umieszczone w gondolach na skrzydłach. Zastosowano w nim również nowoczesne śmigła przestawialne i nowe usterzenie z podwójnymi statecznikami pionowymi.
Prace nad budową prototypu trwały do 1938 roku i został ostatecznie oblatany w kwietniu 1938 roku, w tym też roku skierowano go do badań w wojskowym instytucie lotniczym. Badania te potwierdziły jego zalety i znakomite osiągi. Jeszcze w 1938 roku czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej zamówiło 12 egzemplarzy tych samolotów, zainteresowało się również nimi Grecja, która również chciała wyprodukować 12 egzemplarzy tego samolotu na licencji. Jednak w związku z zajęciem w marcu 1939 roku Czechosłowacji przez Niemcy nie rozpoczęto jego produkcji seryjnej.
Zbudowany tylko jeden prototyp samolotu Aero A-300.
Użycie w lotnictwie
Samoloty Aero A-300 był używany tylko do badań, po zajęciu Czechosłowacji przez Niemcy, samolot został przekazany do badań w zakładach Focke-Wulf w Bremie. Tam po testach został on ostatecznie złomowany.
Opis konstrukcji
Samolot Aero A-300 był dwusilnikowym dolnopłatem wolnonośnym, samolotem bombowym o konstrukcji mieszanej – metalowej i drewnianej, pokrycie ze sklejki i płótna. Kabiny załogi zakryte. Podwozie trójkołowe – chowane w locie do gondoli silników, ze stałym kółkiem ogonowym. Napęd: dwa silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach. Śmigła trzyłopatowe, metalowe, przestawialne w locie.