Bartnica
| wieś | |
![]() Biura Kopalń Surowców Skalnych w Bartnicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
540-630[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
187[2] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-451[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0853984 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |





Bartnica (niem. Beutengrund) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda, nad Bystrzycą.
Położenie
Mocno rozczłonkowana, długa, ciągnąca się na przestrzeni około 2 km wieś łańcuchowa[1]. Wieś położona jest w dolinie Bystrzycy na wysokości 540–630 m n.p.m.[1] Dolina Bystrzycy stanowiąca naturalną granicę oddzielającą Góry Sowie od Gór Suchych dzieli wieś na dwie części. Południowo-zachodnia część wsi położona jest na obszarze Gór Suchych, a górne zabudowania wchodzą na wschodnie zbocza Leszczyńca[1]. Północno-wschodnia część, położona na Wzgórzach Wyrębińskich po prawej stronie Bystrzycy, należy do Gór Sowich[1]. Wokół wsi rozciągają się rozległe użytki rolne, jedynie grzbiet Gór Suchych porastają większe kompleksy lasów regla dolnego, a na wzniesieniach od strony Wzgórz Wyrębińskich pojawiają się zagajniki[1].
Podział administracyjny
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0853990 | Nowa Głuszyca | przysiółek |
| 0854009 | Wyrębina | przysiółek |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
Początki wsi nie są dokładnie znane, powstanie wsi datuje się na przełom XVI i XVII wieku[1]. Wieś w początkowym okresie rozwijała się powoli, a głównym zajęciem mieszkańców było rolnictwo i rzemiosło, w tym przede wszystkim tkactwo. Na początku XVIII wieku Bartnica należała do rodziny Stillfriedów z Nowej Rudy[1]. W pierwszej połowie XIX wieku wieś posiadała browar, gorzelnię oraz kilkanaście warsztatów tkackich. Znaczniejszy rozwój Bartnicy nastąpił po przeprowadzeniu w 1880 roku linii kolejowej Wałbrzych - Kłodzko, kiedy w dolnej części wsi wybudowano stację kolejową i powstały zakłady przerobu kamienia pozyskiwanego z okolicznych kamieniołomów w Górach Suchych[1]. Po 1945 roku Bartnica pozostała wsią rolniczo przemysłową[1]. W 1988 roku było tu 26 gospodarstw rolnych, w większości drobnych.
Ciekawostki
- Na wschód od górnej części wsi za rzeką Bystrzycą na wzgórzu w 1807 r. podczas wojen napoleońskich miała miejsce potyczka oddziałów pruskich i Bawarczyków, służących w armii Napoleona. Prusacy zostali rozproszeni i wyparci w Góry Suche w stronę Czech, gdzie prawie w całości dostali się do niewoli.
- W 1876 roku rozpoczęto drążyć między Bartnicą a Świerkami tunel kolejowy pod Świerkową Kopą.
- Bartnicy przypisywana jest stacja kolejowa Bartnica i drugi co do długości tunel kolejowy w Polsce. Formalnie stacja na jest położona na terenie wsi Świerki.
- Do lat 80. XX wieku kamień z kamieniołomów w Górach Suchych do zakładów przeróbczych w Bartnicy transportowano kolejką linową.
Szlaki turystyczne
Czarnoch - Bartnica - Sierpnica - Rozdroże pod Sokołem (Główny Szlak Sudecki)
Świerki - Świerkowa Kopa - Bartnica[7]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 51, 52. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 14 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2986
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 29.07.2015
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.

_location_map.png)



