Bartosz Bekier

Bartosz Bekier

Bartosz Bekier w Libanie w 2013 r
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1988 Polska
lider brygady mazowieckiej
Okres	od 2006 do 2009
Przynależność polityczna	Obóz Narodowo-Radykalny
lider
Okres	od 2009
Przynależność polityczna	Falanga
wiceprzewodniczący
Okres	od 2015 do 02 maja 2016
Przynależność polityczna	Zmiana

Bartosz Bekier (ur. 11 sierpnia 1988^[1]) – polski działacz nacjonalistyczny^[a], założyciel i przywódca organizacji Falanga, redaktor naczelny portalu Xportal.press^[3]. Organizator pierwszego Marszu Niepodległości w 2007.

Pochodzi z rodziny o tradycjach wojskowych – jego pradziadek, dziadek i ojciec byli żołnierzami. Jego ojcem jest płk Andrzej Bekier, który pełnił w 2002 funkcję zastępcy attaché wojskowego Ambasady RP w Pradze, był w 2007 szefem Protokołu Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej i brał udział w Misji Obserwacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych podczas wojny rosyjsko-gruzińskiej w 2008^[4][5][6].

Wychowywał się w Stanach Zjednoczonych, gdzie służył wówczas jego ojciec^[4]. Ukończył politologię na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego^[7]. Przez kilka lat przygotowywał na tej samej uczelni doktorat poświęcony myśli politycznej Słowackiej Partii Ludowej pod kierunkiem prof. Radosława Zenderowskiego, swojego późniejszego przyjaciela^[8][9].

Rozpoczął działalność publiczną w 2005 roku jako działacz Młodzieży Wszechpolskiej^[8]. Opuścił MW po tym, jak w listopadzie 2006 pierwszy prezes reaktywowanej organizacji, Roman Giertych, potępił opublikowane przez „Dziennik” wykorzystanie symboliki nazistowskiej przez Bekiera i innych działaczy podczas imprezy w 2004^[4].

Następnie został liderem brygady mazowieckiej Obozu Narodowo-Radykalnego^[10]. W kwietniu 2007 brał udział w przemarszu działaczy tej organizacji w koszulach nawiązujących do przedwojennego Ruchu Narodowo-Radykalnego „Falanga” w Krakowie z okazji 63. rocznicy założenia ONR, publicznie wykonując salut rzymski^[11]. Zainicjował i 11 listopada 2007 poprowadził pierwszy Marsz Niepodległości w Warszawie na czele około 200 uczestników z ONR, Combat 18 oraz Krwi i Honoru^[11][8][12].

Na początku 2009 podjął nieudaną próbę przejęcia władzy w ONR z rąk bardziej umiarkowanego Przemysława Holochera, po czym odszedł z organizacji wraz z całą brygadą mazowiecką^[11]. Na jej bazie założył własną skrajnie prawicową, skrajnie nacjonalistyczną i określaną jako neofaszystowska, eurazjatycka oraz ekstremistyczna organizację pod nazwą Falanga^{[11][13][14][15][16][17][18][19]}. Kierowana przez niego Falanga przejęła kontrolę nad założonym przez MW, ONR i Unię Polityki Realnej serwisem informacyjnym Xportal, ale została zmarginalizowana w polskim ruchu narodowym z powodu swojej ewolucji ideowej w kierunku narodowego bolszewizmu i eurazjatyzmu^[20].

W czerwcu 2013 odbył z innymi przedstawicielami europejskiej skrajnej prawicy wizytę w Libanie i Syrii podczas trwającej w tym drugim kraju wojny domowej, w czasie której odwiedził bazę Hezbollahu i siedzibę Syryjskiej Partii Socjal-Nacjonalistycznej w Bejrucie, a następnie więzienia dla rebeliantów w Damaszku^[9]. Przeprowadził wywiady z liderami neofaszystowskimi Roberto Fiorem i Nickiem Griffinem^[21]. Spotkał się z członkami rządu Baszara al-Asada i deklarował wsparcie dla obozu rządowego^[22]. W 2014 wziął udział w prorosyjskich demonstracjach podczas aneksji Krymu przez Rosję^[23]. W 2014 roku udał się do Donieckiej Republiki Ludowej^[24]. Falanga oficjalnie wspierała oderwanie od Ukrainy Donieckiej oraz Ługańskiej Republik Ludowych w Donbasie^[8]. Rząd Ukrainy objął go zakazem wjazdu na terytorium tego państwa^[2]. Na redagowanym przez siebie Xportalu Bekier umieścił wywiad z premierem Donieckiej Republiki Ludowej Denisem Puszylinem^[25]. Xportal opublikował także wywiady Bekiera z Grzegorzem Braunem (2015), Arturem Zawiszą (2019) i Stanisławem Michalkiewiczem (2021)^[21] oraz teksty autorstwa znanych neofaszystów i faszystów, w tym Corneliu Zelei Codreanu, Pierre'a Drieu la Rochelle'a, Juliusa Evoli i Oswalda Mosleya^[26][27].

W lutym 2015 został wiceprzewodniczącym partii Zmiana Mateusza Piskorskiego, z której odszedł 2 maja 2016 po odwołaniu przez Piskorskiego jego bliskiego współpracownika Michała Prokopowicza, odpowiedzialnego za aktywność Falangi w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i organizacjach paramilitarnych, z funkcji koordynatora struktur krakowskich^[28][29]. Działając w Zmianie nawiązał współpracę z Manuelem Ochsenreiterem, redaktorem naczelnym związanego z Alternatywą dla Niemiec pisma „Zuerst!”, który wynajął dwóch członków Falangi do przeprowadzenia prowokacji antyukraińskiej w Użhorodzie w lutym 2018^[22]. W 2016 Bekier trzykrotnie odwiedził Rosję, spotykając się z Aleksandrem Duginem i udzielając wywiadu dla agencji Sputnik^[29]. W 2018 wziął udział w gali MMA w Czeczenii z okazji urodzin Ramzana Kadyrowa na jego zaproszenie, przemawiał także w Radzie Państwa Republiki Krymu i na wiecu w Doniecku^[29][22]. W lipcu 2019 wygłosił podczas drugiego forum międzynarodowego „Rozwój parlamentaryzmu”, zorganizowanego przez Liberalno-Demokratyczną Partię Rosji Władimira Żyrinowskiego, apel do Władimira Putina i rosyjskiej elity politycznej, w którym domagał się sojuszu polsko-rosyjskiego, rozbioru Ukrainy i federalizacji Litwy^[30][8][31]. W 2020 deklarował gotowość szkolonych przez siebie bojówek do fizycznej obrony „miejsc ważnych dla polskiej tożsamości”, w tym kościołów, podczas dorocznego Marszu Niepodległości^[32][33]. Na kilka miesięcy ograniczył aktywność publiczną po inwazji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 i śmierci Żyrinowskiego w kwietniu 2022^[34]. Pod koniec 2024 zaczął publikować zdjęcia i nagrania ze spotkań z założycielem Rodaków Kamratów i Wojciechem Olszańskim^[35].

Bartosz Bekier jest jednym z autorów serwisu geopolitika.ru i redaktorem naczelnym prorosyjskiego serwisu Xportal.press^[36][15]. Wcześniej publikował m.in. w „Zeszytach Szkoleniowych ONR”^[37], gościł w prowadzonym przez Piotra Korczarowskiego antyukraińskim kanale internetowym eMisja.tv^[38]. Jest wydawcą polskich przekładów książek Aleksandra Dugina^[39]. Od 2015 zasiada w komisji rewizyjnej stowarzyszenia Komitet Ukraiński, kierowanego przez Jacka Cezarego Kamińskiego i Mateusza Piskorskiego^[40].

Jako lider Falangi Bekier odwoływał się do działalności twórcy faszyzmu Benito Mussoliniego. Zainicjował upamiętnienie Eligiusza Niewiadomskiego, zabójcy prezydenta Gabriela Narutowicza, jako „wykonawcy woli milionów Polaków”^[41]. Ocenił współczesny nurt stalinizmu pozytywnie za jego konserwatyzm i moralizm obyczajowy^[42]. W 2009 komentując udział Republiki Słowackiej w sojuszu państw Osi domagał się utworzenia polsko-słowackiej konfederacji wymierzonej przeciw „bolszewickiej” Unii Europejskiej^[43]. Przyjął incydent dewastacji nielegalnego i usuniętego później pomnika Ukraińskiej Powstańczej Armii w Hruszowicach w 2016 jako „godną pochwały obywatelską akcję przeciwko piątej kolumnie antypolskiego szowinizmu ukraińskiego”^[44].

• Naród i religia w Państwie Słowackim w latach 1939–1945, Europejskie Centrum Analiz Geopolitycznych, Warszawa 2015, ISBN 978-83-64125-12-6.

• PrzemysławP. Witkowski PrzemysławP., Partia rosyjska, Warszawa: Wydawnictwo Arbitror, 2023 .