Bitwa o Ścinawę
| II wojna światowa, front wschodni, ostatni etap ofensywy styczniowej[1] | |||
 Czołg pomnik, upamiętniający poległych żołnierzy radzieckich w walkach o Ścinawę | |||
| Czas |
23 stycznia - 4 lutego 1945 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna | |||
| Wynik |
zwycięstwo żołnierzy Armii Czerwonej | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w latach 1945–1951 _location_map.png) | |||
 51°24′40″N 16°25′23″E/51,411111 16,423056 | |||
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=icon}
Bitwa o Ścinawę – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 23 stycznia - 4 lutego 1945 między oddziałami Armii Czerwonej a wojskami niemieckimi, zakończone zdobyciem miasta-twierdzy Ścinawa i uchwyceniem przyczółka na zachodnim brzegu Odry, wykorzystanego m.in. do likwidacji hitlerowskich Niemiec[4].
Pod Ścinawę leżącą po zachodnie stronie Odry, wojska Armii Czerwonej dotarły 22 stycznia 1945 w czasie ofensywy która ruszyła 12 stycznia znad Wisły. Zdobycie miasta z marszu (po opanowaniu mostu na Odrze) nie powiodło się w wyniku niemieckiego kontrataku. Do kolejnych walk doszło w rejonie Chobieni, gdzie pierwsi forsowali Odrę czerwonoarmiści służący w 6 Korpusie Zmechanizowanym[5].
W związku z licznymi i silnymi kontratakami niemieckimi, do walk o przyczółek i zdobycie Ścinawy musiały zostać zaangażowane wojska 4 Armia Pancerna i 13 Armia. Dużą rolą w przełamaniu niemieckiej obrony miała 2 Armia Lotnicza dowodzona przez gen. Stiepana Krasowskiego[6]. W wyniku walk trwających do 4 lutego 1945 miasto-twierdza Ścinawa została zdobyta a armia niemiecka poniosła straty liczące ponad 8 tys. żołnierzy oraz 200 czołgów i dział szturmowych[2].
Za odwagę i umiejętne dowodzenie w czasie bitwy płk. Wsiewołod Rywż został uhonorowany Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego. Kolejną Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego otrzymał st. lejt. M. Denisow, który jako pierwszy sforsował Odrę pod Ścinawą[7][2].
Upamiętnienie
Po zakończeniu wojny ku czci żołnierzy z Armii Czerwonej poległych w walce z hitlerowskimi Niemcami wzniesiono pomnik na którym umieszczono czołg T-34. Czołg ten jako pierwszy miał wjechać do Ścinawy[8][9].
Przypisy
- 1 2 3 Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 519.
- 1 2 3 Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 521.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 523.
- ↑ Przyłęcki 2002 ↓, s. 38.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 520.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 522.
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 228.
- ↑ Czubryt-Borkowski 1988 ↓, s. 403.
- ↑ Ścinawa – Czołg T-34. Atrakcje turystyczne Ścinawy. Ciekawe miejsca Ścinawy [online], polskaniezwykla.pl, 9 grudnia 2024.
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Czesław Czubryt-Borkowski: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939-1945. Warszawa: 1988. ISBN 83-217-2709-3.
- Mirosław Przyłęcki: Wielonarodowe dziedzictwo kulturowe na Dolnym Śląsku i jego ochrona po 1945 roku. Warszawa: 2002. ISBN 83-7151-490-5.