Bojków (szczyt)

Bojków
Bańków Groń
Ilustracja
Skrzyżowanie szlaków turystycznych na przełęczy między Bojkowem i Bajkowym Groniem
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Pasmo

Pieniny

Wysokość

ok. 685 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem
Mapa konturowa gminy Krościenko nad Dunajcem, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bojków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bojków”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bojków”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bojków”
Ziemia49°25′37,1″N 20°24′49,4″E/49,426972 20,413722

Bojków (ok. 685 m) – porośnięta lasem skalna czubka na północnych stokach Pienin Właściwych[1], w odległości około 150 m na północ od Bajkowego Gronia[2]. Józef Nyka podaje, że pierwotna nazwa brzmiała „Bańków”, obecna uległa przemianie podobnie jak nazwa „Stańkowa = Stajkowa”[1]. Na dawnej mapie Geoportalu (także na nowej jej lotniczej wersji) szczyt ma nazwę Bojków[2][3]. Mogłoby to być związane z Bojkami – dawną etniczną grupą Rusinów karpackich, jednakże w Pieninach zamieszkiwała inna grupa Rusinów – Łemkowie[1].

Bojków znajduje się w Pienińskim Parku Narodowym w granicach Krościenka nad Dunajcem, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim[2]. Jest lesisty, ale u jego podnóży po wschodniej stronie jest polana Istebki, a po południowo-zachodniej polana Wymiarki. Z dolnej części stoku północno-zachodniego wypływa potok Łanny[2], a na przełęczy między Bojkowem i Bajkowym Groniem jest skrzyżowanie dwóch szlaków turystycznych. Znajdują się tutaj ławki dla turystów i tablice informacyjne[1].

Szlak turystyczny

szlak turystyczny żółty Krościenko nad Dunajcem – Bajków Groń – Przełęcz Szopka. Czas przejścia: 1:40 godz.[4]
szlak turystyczny niebieski (Sokola Perć): Bajków Groń – Szutrówka – Ociemny Wierch, Czerteż, Czertezik, Sokolica – Szczawnica[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 27, 177, 268, ISBN 83-915859-4-8.
  2. 1 2 3 4 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-03-08].
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-03-08].
  4. 1 2 Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, s. 1, ISBN 83-87873-07-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.