Szewców Gronik
![]() Widok z Trzech Koron | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
515 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Czorsztyn ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego ![]() | |
Szewców Gronik[1] (515 m) – skaliste wzniesienie w Pieninach Czorsztyńskich należących do Pienin Właściwych. Znajduje się w Sromowcach Niżnych w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn[2].
Szewców Gronik znajduje się w południowym grzbiecie Podskalniej Góry. Grzbiet ten oddziela dolinę Kotłowego Potoku (po zachodniej stronie) od doliny Korciepczanego Potoku (po wschodniej stronie). W kierunku z północy na południe kolejno są w nim: Podskalnia Góra, Skalina, Magierowa Skałka i Szewców Gronik kończący grzbiet. Po zachodniej stronie Szewcowego Gronika biegnie gruntowa droga, po południowo-wschodniej są pola Zamłyńcze, u południowej podstawy zabudowania wsi Sromowce Niżne[2].
Szewców Gronik jest w większości porośnięty drzewami i krzewami, dawniej jednak był bardziej bezleśny, na lotniczej mapie Geoportalu widoczne są zarastające drzewami i krzewami pola i łąki[2], na dawnej mapie topograficznej był prawie całkowicie bezleśny[3]. Wśród zadrzewień występuje m.in. głóg odgiętodziałkowy (Crataegus rhipidophylla). Jest to najczęściej w Pieninach spotykany gatunek głogu[4]. Po 2018 roku na Szewcowym Groniku znaleziono nowe stanowiska pszonaka pienińskiego – gatunku rośliny w Polsce objętego ścisłą ochroną. Jest to jedno z kilku tylko miejsc występowania tego gatunku w Polsce[5].
Na terasie Dunajca u wschodnich podnóży Szewców Gronika w trakcie wykopalisk prowadzonych w 1977 r. stwierdzono istnienie dawnego obozowiska typu myśliwskiego z okresu schyłkowego paleolitu, datowanego na IX tysiąclecie p.n.e. Na jego terenie znaleziono ok. 230 sztuk kamiennych narzędzi, zróżnicowanych materiałowo[6].
Przypisy
- ↑ Identyfikator obiektu w [[Geoportal]]u [online] [dostęp 2024-11-12].
- 1 2 3 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-12].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-12].
- ↑ Krzysztof Oklejewicz, Grzegorz Vončina, Rodzaj Crataegus w Pieninach, „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 12, 2012, s. 71–79.
- ↑ Erysimum pieninicum (Zapał.) Pawł. [online] [dostęp 2024-11-12].
- ↑ Jacek Rydlewski, Paweł Valde-Nowak. Człowiek paleolityczny w Pieninach. „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. R. 47 (1978), s. 205-207, 1980. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej i Narciarskiej PTTK w Krakowie. ISSN 0137-6829. (pol.).
.jpg)
_location_map.png)


