Brandon Frazier

Brandon Frazier
Ilustracja
Brandon Frazier (2019)
Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1992
Phoenix

Wzrost

189 cm

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Alexa Knierim
Poprzednio:
Haven Denney
Mandy Garza

Trener

Todd Sand, Jenni Meno, Chris Knierim
Poprzednio:
Rafael Arutyunyan, Christine Binder, Silvia Fontana, John Zimmerman, Jeremy Barrett, Rockne Brubaker, Stefania Berton, Ingo Steuer, Dalilah Sappenfield, Jim Peterson, Lyndon Johnston

Klub

All Year FSC Los Angeles

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

221,09
Mistrzostwa świata 2022

Program krótki

77,65
Finał Grand Prix 2022

Program dowolny

144,21
Mistrzostwa świata 2022

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Montpellier 2022 pary sportowe
srebro Saitama 2023 pary sportowe
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Mediolan 2013 pary sportowe
Finał Grand Prix
srebro Turyn 2022 pary sportowe

Brandon Frazier (ur. 19 listopada 1992 w Phoenix) – amerykański łyżwiarz figurowy, startujący w parach sportowych z Alexą Knierim. Wicemistrz olimpijski z Pekinu (2022, drużynowo), mistrz świata (2022), mistrz świata juniorów (2013), srebrny medalista finału Grand Prix (2022), medalista zawodów z cyklu Grand Prix i Challenger Series, trzykrotny mistrz Stanów Zjednoczonych (2017, 2021, 2023).

Życiorys

Frazier uprawiał wrotkarstwo od 1998 do 2004 roku i występował w tej dyscyplinie również z Haven Denney[1]. Denney i Frazier rozpoczęli wspólną jazdę na lodzie w latach 2005–2008 i wrócili do współpracy po kilkuletniej przerwie dopiero w maju 2011. 25 marca 2020 roku Denney i Frazier zakończyli wspólną jazdę[2], zaś pięć dni później, 30 marca 2020 roku ogłoszono, że nową partnerką sportową Fraziera została Alexa Knierim[3].

Partnerstwo z Knierim

Pierwszy wspólny sezon Knierim i Fraziera, 2020/2021, odbywał się w czasie pandemii, przez co obsada zawodów bywała mniej liczna, ale we wspólnym debiucie na Skate America 2020 niespodziewanie zdobyli złoty medal[4]. Ich dobrą formę na tle innych amerykańskich par sportowych potwierdził tytuł mistrzów Stanów Zjednoczonych, czwarty dla niej i drugi dla Fraziera[5]. Na zakończenie sezonu zajęli siódmą lokatę na mistrzostwach świata[6].

W zeszłym roku [2020, na mistrzostwach kraju], zanim zaczęliśmy się rozgrzewać, nawiązaliśmy [z Alexą Knierim] kontakt wzrokowy. Była tam tylko konkurencyjność. To normalne, ale zawsze mi się to podobało to uczucie (...). Obydwoje zakończyliśmy wielkie podróże z naszymi byłymi partnerami. Dlatego dla nas to błogosławieństwo, że nadal jesteśmy w stanie startować.

Brandon Frazier, 2021, Olympic Channel[5]

Sezon olimpijski 2021/2022 Knierim i Frazier rozpoczęli od piątego miejsca w Golden Spin of Zagreb, a następnie wystąpili na zawodach z cyklu Grand Prix, gdzie zajęli czwartą lokatę na Skate America i zdobyli brązowy medal na Internationaux de France. Jako najwyżej notowana amerykańska para sportowa byli faworytami do zdobycia kwalifikacji olimpijskiej na mistrzostwach kraju, z których musieli wycofać się po uzyskaniu pozytywnego wyniku na COVID-19 u Fraziera tuż przed zawodami. Knierim i Frazier otrzymali możliwość startu na igrzyskach od federacji po ich petycji w tej sprawie[7]. W lutym 2022 roku wzięli udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Byli jedyną amerykańską parą sportową zgłoszoną do udziału w zawodach drużynowych, gdzie dali reprezentacji USA 14 punktów do klasyfikacji generalnej, przy czym zajmowali trzecie miejsce w programie krótkim (na dziewięć par)[8] oraz piąte, ostatnie miejsce w programie dowolnym[9]. Ostatecznie zdobyli drużynowe wicemistrzostwo olimpijskie[10]. Z kolei w rywalizacji par sportowych zajęli szóste miejsce[6]. Na zakończenie sezonu wzięli udział w mistrzostwach świata 2022, na których po pobiciu rekordów życiowych w obu segmentach oraz nocie łącznej odnieśli największy sukces w historii amerykańskich par sportowych od 20 lat – wywalczyli tytuł mistrzów świata[11].

Osiągnięcia

Z Alexą Knierim

Zawody 20–21 21–22 22–23
Międzynarodowe[6]
Zimowe igrzyska olimpijskie6
Mistrzostwa świata712
GP Finał Grand Prix2
GP Skate America141
GP Internationaux de France3
GP MK John Wilson Trophy1
CS Golden Spin of Zagreb5
Krajowe[6]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych1WD1
Zawody drużynowe[6]
Zimowe igrzyska olimpijskie2
World Team Trophy2 T
2 P

Z Haven Denney

Denney i Frazier w programie dowolnym na Skate America 2019
Denney i Frazier w programie krótkim na Autumn Classic International 2018
Zawody 05–06 07–08 11–12 12–13 13–14 14–15 16–17 17–18 18–19 19–20
Międzynarodowe[12]
Mistrzostwa świata1220
Mistrzostwa czterech kontynentów4785
GP Internationaux de FranceWD3
GP NHK Trophy5
GP Rostelecom Cup4
GP Skate America2273
GP Skate Canada International5476
CS Autumn Classic International23
CS Golden Spin Zagrzeb4
CS Lombardia Trophy1
CS Memoriał Ondreja Nepeli4
CS Nebelhorn Trophy6
CS U.S. International Classic4
Memoriał Ondreja Nepeli4
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[12]
Mistrzostwa świata juniorów41
JGP w Austrii7
JGP na Łotwie8
JGP w Stanach Zjednoczonych4
Krajowe[12]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych10 V3 I1 J5521525

Z Mandy Garza

Zawody 09–10 10–11
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[13]
JGP w Austrii8
Krajowe[12]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych3 N5 J

Programy

Alexa Knierim / Brandon Frazier

Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS)
2022–23
[14]
2021–22
[15]
  • House of The Rising Sun – Heavy Young Heathens
    choreografia: Renee Rocca, Shae-Lynn Bourne
2020–21
[16]
  • In the End – Tommee Profitt, oryg. Linkin Park
  • Too Far Gone – Hidden Citizens
    choreografia: Renee Roca

Przypisy

  1. International Skating Union Biography – Haven Denney / Brandon Frazier. ISU. [dostęp 2019-11-02]. (ang.).
  2. Rachel Lutz: Haven Denney, Brandon Frazier mark another U.S. pair split. olympics.nbcsports.com, 2020-03-25. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-30)]. (ang.).
  3. Darci Miller: Alexa Knierim and Brandon Frazier Announce Partnership. usfigureskatingfanzone.com, 2020-03-30. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-01)]. (ang.).
  4. Alexa Knierim and Brandon Frazier win Skate America title in competition debut. figureskatersonline.com, 2020-10-25. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-27)]. (ang.).
  5. 1 2 Nick McCarvel: "New" kids on the block: Knierim and Frazier make late-career push in pairs. olympics.com, 2021-01-13. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-26)]. (ang.).
  6. 1 2 3 4 5 Competition Results – Alexa SCIMECA KNIERIM / Brandon FRAZIER (USA). ISU. [dostęp 2020-02-26]. (ang.).
  7. Pairs’ champs Alexa Knierim, Brandon Frazier out of figure skating nationals due to COVID-19. olympics.nbcsports.com, 2022-01-05. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-16)]. (ang.).
  8. XXIV Olympic Winter Games 2022 – Team Event – Pairs – Short Program. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-05)]. (ang.).
  9. XXIV Olympic Winter Games 2022 – Team Event – Pairs – Free Skating. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-07)]. (ang.).
  10. US figure skating team wins silver medal after clutch performance by Madison Chock and Evan Bates. usatoday.com, 2022-02-07. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-30)]. (ang.).
  11. Lynn Rutherford: Alexa Knierim, Brandon Frazier Produce Best U.S. Pairs Olympic Result In 20 Years. teamusa.org, 2022-02-19. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-13)]. (ang.).
  12. 1 2 3 4 Competition Results – Haven DENNEY / Brandon FRAZIER. ISU. [dostęp 2019-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-01)]. (ang.).
  13. Competition Results – Mandy GARZA / Brandon FRAZIER. ISU. [dostęp 2019-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  14. Alexa KNIERIM / Brandon FRAZIER: 2022/2023. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-03)]. (ang.).
  15. Alexa KNIERIM / Brandon FRAZIER: 2021/2022. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-10)]. (ang.).
  16. Alexa KNIERIM / Brandon FRAZIER: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]. (ang.).

Bibliografia