Bymainiella
| Bymainiella | |
| Raven, 1978 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Bymainiella |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Hexathele terraereginae Raven, 1976 | |
Bymainiella – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Hexathelidae. Obejmuje cztery opisane gatunki. Występują na południowym wschodzie Australii.
Morfologia
Pająki małych i średnich rozmiarów, osiągające od 3,1 do 6,6 mm długości prosomy[1].
Karapaks jest w zarysie jajowaty z ściętym przodem i wcięciem w tyle. Część głowową ma lekko wyniesioną u samic, a płaską u samców. Jamka jest krótka i poprzeczna[1]. Warga dolna jest szersza niż dłuższa, wyposażona w do trzydziestu kuspuli[2] zlokalizowanych w przednim kącie. Sercowate sternum ma trzy pary sigilla, z których przednie i środkowe są małe i okrągłe, a tylne większe i owalne[1]. Stopy mają trichobotria rozmieszczone w pojedynczym szeregu i są zupełnie pozbawione kolców[2]. Górne pazurki mają po jednym S-kształtnym szeregu ząbków[1]. U samca odnóża pierwszej pary mają w odsiebnej części goleni wydatny megakolec, współpracujący z listewką czy guzkiem na przednio-bocznej powierzchni nadstopia[2][1]; na spodzie wspomnianej goleni występuje pojedyncza apofiza (ostroga)[1].
Opistosoma (odwłok) ma wyraźny wzór barwny na wierzchu i spodzie[1]. Dysponuje sześcioma kądziołkami przędnymi[2]. Kądziołki przednio-boczne są dwuczłonowe, nie szersze niż tylno-środkowe[1].
Genitalia samicy zawierają dwie spermateki, każda w postaci rozwidlonego płata. Nogogłaszczki samca miewają bulbus gruszkowaty lub zaopatrzone w szeroki guzek[2]. Embolus jest wydłużony. Nie występuje apofiza paraemboliczna[1].
Ekologia i występowanie
Pająki te zasiedlają głównie dno lasów deszczowych. Wytwarzają z przędzy rurkowate oprzędy umieszczone w szczelinach gleby, u podstawy pni, pod kłodami, kamieniami i korą drzew[1].
Przedstawiciele rodzaju występują tylko na południowym wschodzie Australii – wszystkie gatunki są endemitami Nowej Południowej Walii[3].
Taksonomia i ewolucja
Takson ten wprowadzony został w 1978 roku przez Roberta J. Ravena na łamach „Australian Journal of Zoology”. Gatunkiem typowym wyznaczono Hexathele terraereginae, opisane dwa lata wcześniej przez tego samego autora[3][1]. Nazwę rodzajową nadano na cześć arachnolog Barbary York Main. Rodzaj początkowo zdefiniowany został szeroko i podzielny na kilka grup gatunków[1]. W 1980 roku Raven zawęził jednak jego definicję do odpowiednika uprzedniej grupy terraereginae, wydzielając 10 gatunków do nowo utworzonych rodzajów Paraembolides i Teranodes[2]. Po tych zmianach do omawianego taksonu zalicza się cztery opisane gatunki[2][3]:
- Bymainiella lugubris Raven, 1978
- Bymainiella monteithi Raven, 1978
- Bymainiella polesoni Raven, 1978
- Bymainiella terraereginae (Raven, 1976)
Wyniki filogenetycznych analiz molekularnych Marshala Hedina i innych z 2018 roku wskazują na zajmowanie przez Bymainiella pozycji siostrzanej dla Paraembolides; tworzony przez te rodzaje klad zajmować ma z kolei pozycję siostrzaną dla Teranodes[4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Robert J. Raven. Systematics of the spider subfamily Hexathelinae (Dipluridae: Mygalomorphae: Arachnida). „Australian Journal of Zoology. Supplementary Series”. 65, s. 1-75, 1978. DOI: 10.1071/AJZS065.
- 1 2 3 4 5 6 7 Robert J. Raven. The evolution and biogeography of the mygalomorph spider family Hexathelidae (Araneae, Chelicerata). „Journal of Arachnology”. 8 (3), s. 251–266, 1980. JSTOR: 3705005. (ang.).
- 1 2 3 Family: Hexathelidae Simon, 1892. [w:] World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2025-03-27].
- 1 2 Marshal Hedin, Shahan Derkarabetian, Martín J. Ramírez, Cor Vink, Jason E. Bond. Phylogenomic reclassification of the world’s most venomous spiders (Mygalomorphae, Atracinae), with implications for venom evolution. „Scientific Reports”. 8 (1636), s. 1-7, 2018. DOI: 10.1038/s41598-018-19946-2.