CV90

CV90
Ilustracja
CV9040 należący do armii szwedzkiej
Dane podstawowe
Państwo

 Szwecja

Producent

Hägglunds

Typ pojazdu

Ciężki bojowy wóz piechoty

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3 osoby (kierowca, dowódca i działonowy) i 7 żołnierzy desantu

Historia
Prototypy

1988

Produkcja

1991–?

Dane techniczne
Silnik

Scania V8 wysokoprężny 14 litrów (lub 16 litrów)
o mocy 410 kW (lub 595 kW), 2300 Nm

Poj. zb. paliwa

550–1080 litrów (w zależności od wersji)

Pancerz

stalowy, chroni przed pociskami kalibru 14,5–20 mm
dodatkowe opancerzenie ceramiczno-kevlarowe kadłuba i wieży MEXAS ma chronić przed 30-mm pociskami podkalibrowymi, granatnikami przeciwpancernymi piechoty i minami o masie ładunku do 10 kg

Masa

własna 17–23 t (zależnie od wersji)
całkowita do 40 ton

Osiągi
Prędkość

70 km/h na drodze, 45 km/h w terenie

Zasięg pojazdu

do 900 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,5 m

Rowy (szer.)

2,6 m

Ściany (wys.)

1,1 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata 25-120 mm
bezzałogowa wieża bojowa 7.62 - 40 mm AGL
Wyposażenie
wyrzutnie granatów dymnych Galix
Użytkownicy
Szwecja, Holandia, Szwajcaria, Norwegia, Finlandia, Dania, Estonia, Ukraina

Combat Vehicle 90 (CV90) lub Stridsfordon 90 (Strf 90) – szwedzki bojowy wóz piechoty. Służy jako typowy bwp, ale jest również platformą dla pojazdów do innych zadań, czego przykładem są wersje uzbrojone w armaty kalibru 90, 105 lub 120 mm.

Historia konstrukcji

Na początku lat 80. szwedzka armia stwierdziła istnienie zapotrzebowania na nowy bojowy wóz piechoty, który zastąpiłby stare transportery gąsienicowe Pbv-302. W połowie lat 80. testowano m.in. dwa pojazdy brytyjskie: lekki czołg FV101 Scorpion oraz transporter Alvis Stormer. Nie spełniły one jednak szwedzkich oczekiwań i podjęto decyzję o stworzeniu nowego typu pojazdów o wspólnej bazie. Miały się do nich zaliczać: transporter opancerzony, bojowy wóz piechoty, wóz przeciwlotniczy, moździerz samobieżny, wóz dowodzenia i wóz obserwacyjny. Firmą odpowiedzialną za stworzenie pojazdu miała być szwedzka Hägglunds, a uzbrojenie miał opracować Bofors[1].

Nowe pojazdy musiały spełniać następujące założenia taktyczno-techniczne[1]:

  • Dobra manewrowość i zdolność do pokonywania trudnego terenu przy masie bojowej ok. 20 t
  • Duży zasięg ognia skutecznego przy zwalczaniu celów lekko i średnio opancerzonych
  • Możliwość zastosowania PPK
  • Możliwość zwalczania śmigłowców z odległości nie mniejszej niż zasięg PPK montowanych na śmigłowcach
  • Duża odporność pancerza czołowego na pociski wystrzeliwane z działek BMP-2 i podobnych
  • Duża odporność układu jezdnego na wybuchy min narzutowych
  • Dobra mobilność operacyjna – dostosowanie do transportu kolejowego oraz drogowego
  • Łatwość obsługi
  • Duży potencjał rozwojowy – możliwość modyfikacji zwiększających sprawność bojową

Prototypy opracowano w roku 1988, a w latach 1989–1991 przeprowadzono testy bojowe. Zamówienie na CV90 złożono w roku 1991, a pierwsze pojazdy do armii szwedzkiej trafiły w roku 1993[2].

Konstrukcja

Założenia Konstrukcji[3]

  • Zaprojektowany z myślą o mobilności Platforma CV90 została stworzona tak, aby zapewnić maksymalną mobilność i zwinność. Dzięki spełnieniu rygorystycznych wymogów transportu lądowego i powietrznego, można ją łatwo przemieścić w dowolne miejsce działania. Na lądzie CV90 oferuje doskonałą wydajność nawet w najtrudniejszym terenie, dając Twoim oddziałom przewagę taktyczną.
  • Elastyczna siła ognia Każde pole walki stawia inne wyzwania. Z szerokim wyborem uzbrojenia, CV90 można dostosować do każdej misji – od patroli po pełen bojowy potencjał. Dzięki modułowej konstrukcji, szybka wymiana lub rozbudowa systemów uzbrojenia jest zawsze w zasięgu ręki.
  • Przetrwanie na pierwszym miejscu Ochrona załogi to priorytet. To dlatego pakiet zabezpieczeń CV90 jest najbardziej zaawansowany w swojej klasie. Duża ładowność pozwala na montaż zarówno pasywnych elementów pancerza typu bolt-on, jak i pełnych, zintegrowanych systemów aktywnej ochrony APS.
  • Współpraca i wsparcie przemysłowe Nasi klienci to partnerzy. Jesteśmy dumni z długoletniej tradycji współpracy przemysłowej i offsetowej. Stosujemy sprawdzone rozwiązania, budując trwałe, obustronnie korzystne relacje. Do tej pory CV90 trafił do pięciu państw eksportowych, a umowy o transferze technologii przynoszą wymierne korzyści gospodarcze.
  • Wsparcie przez cały cykl życia BAE Systems oferuje pełne wsparcie techniczne dla użytkowników CV90 – od fazy projektowania aż po wycofanie z eksploatacji. Nasze wyspecjalizowane zespoły dbają o to, aby systemy zachowały pełną gotowość operacyjną przez cały okres użytkowania.
  • Kontrola pola walki Szybki dostęp do klarownych i precyzyjnych informacji decyduje o sukcesie misji. Zintegrowany system C4I CV90 zapewnia przewagę decyzyjną, pozwalając Twoim siłom być zawsze o krok przed przeciwnikiem. Zaawansowana, skalowalna architektura elektroniczna spełnia normy EMC i umożliwia bezproblemową integrację systemów zewnętrznych i starszych.
  • Nacisk na użyteczność W sytuacjach wysokiego tempa działań załoga i pojazd muszą działać jak jeden organizm. CV90 zaprojektowano, analizując możliwości, cechy i ograniczenia ludzkie. Nowoczesne interfejsy człowiek–maszyna i ergonomia pozwalają na intuicyjną i efektywną obsługę pojazdu.

Opancerzenie

CV90 w podstawowej wersji wyposażony jest w stalowy pancerz mający chronić przed przeciwpancernymi pociskami kal. 14,5 mm. Wersję CV9030N wyposażono w dodatkowy ceramiczny pancerz MEXAS (chroni przed pociskami kal. 30 mm). Podwozie zostało skonstruowane tak, aby zmniejszyć skutki wybuchu min pod kadłubem[4].

CV90 może być wyposażony w ekran przeciwkumulacyjny.

Silnik

CV90 napędzany jest silnikiem DS14 Scania silnik V8 o mocy 407 kW (przy 2200 obr./min). Umożliwia on osiągnięcie przez pojazd prędkości maksymalnej 70 km/h[4]. W CV90 AMOS zastosowano silnik DI16 Scania o mocy 447,42 – 500 kW[5].

Warianty i modyfikacje

  • CV9040/Stridsfordon 90 – podstawowy wariant. Uzbrojony w armatę Boforsa kal. 40 mm
  • CV9040A – modyfikacja CV9040 polegająca na zastosowaniu nowszego stabilizatora armaty
  • CV9040B – modyfikacja CV9040
  • CV9040C – wersja na potrzeby operacji międzynarodowych z dodatkowym opancerzeniem, przystosowana do walki w klimacie tropikalnym
  • CV9030 – wersja eksportowa z armatą Bushmaster II kal. 30 mm. Na wyposażeniu Norwegii (CV9030N), Szwajcarii (CV9030CH) i Finlandii (CV9030FIN).
  • CV9035 – wersja z armatą Bushmaster III kal. 35 mm. Na wyposażeniu wojsk Holandii (CV9035NL) i Danii (CV9035DK).
  • CV90105 – lekki czołg z gwintowanym działem kal. 105 mm
  • CV90120-T – lekki czołg z gładkolufowym działem kal. 120 mm
  • CV9040 AAV (TriAD)/Lvkv 90 – samobieżne działo przeciwlotnicze kal. 40 mm
  • CV90 – wóz dowodzenia
  • GRKPBV90120 – moździerz samobieżny
  • CV9056 – prototyp wyposażony w PPK RB56 Bofors. Nie podjęto produkcji seryjnej.
  • Armadillo – rozwinięcie CV90[6]
  • CV90 AMOS – system moździerza samobieżnego AMOS kal. 120 mm umieszczony na podwoziu CV 90. Pojazdy tego typu znajdują się na wyposażeniu szwedzkiej armii[7].

Użytkownicy

Przypisy

  1. 1 2 Igor Witkowski: Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe. WiS, s. 58–59.
  2. ↑ Combat Vehicle 90 (CV 90). globalsecurity.org. [dostęp 2012-04-14]. (ang.).
  3. ↑ {{{tytuł}}} [online], www.baesystems.com [dostęp 2025-05-10].
  4. 1 2 Norman Chua, Swedish versatility [online], mindef.gov.sg, 30 października 2007 [dostęp 2012-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
  5. ↑ CV90 AMOS [online], deagel.com [dostęp 2012-04-16] (ang.).
  6. ↑ Polski debiut CV90 Armadillo [online], altair.com.pl [dostęp 2010-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
  7. ↑ AMOS - 120-mm self-propelled mortar system [online], military-today.com [dostęp 2013-02-18] (ang.).
  8. ↑ Czesi wybrali CV90 [online], defence24.pl [dostęp 2022-09-29] (pol.).
  9. ↑ Norway Invests $750 Million Modernizing and Expanding CV90 Fleet. 21 czerwca 2012.
  10. ↑ Andrzej Kiński, Słowacja wybrała CV90 MkIV [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM, 28 czerwca 2022 [dostęp 2022-09-29] (pol.).
  11. ↑ Adam Świerkowski: Ukraińcy przeszkoleni na najlepszych szwedzkich BWP. defence24.pl, 2023-06-12. [dostęp 2023-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-22)]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.