Chlorek złota(III)

Chlorek złota(III)

Dimer chlorku złota(III)
Roztwór wodny chlorku złota(III)
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. trichlorek złota, chlorek złota(III), chlorek złota(3+) Inne nazwy i oznaczenia daw. chlorek złotowy, trójchlorek złota
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	AuCl3
Inne wzory	Au2Cl6
Masa molowa	303,33 g/mol
Wygląd	czerwone kryształy[1][2]
Identyfikacja
Numer CAS	13453-07-1 10294-30-1 (dihydrat)
PubChem	26030
InChI InChI=1S/Au.3ClH/h;3*1H/q+3;;;/p-3 InChIKey RJHLTVSLYWWTEF-UHFFFAOYSA-K
Właściwości Gęstość 3,9 g/cm³ (20 °C)[3]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 68 g/100 g (20 °C)[1] Temperatura rozkładu powyżej 160 °C[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-08-23] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[4] Uwaga Zwroty H H315, H319, H335 Zwroty P P261, P264, P271, P280, P302+P352, P305+P351+P338 Temperatura zapłonu niepalny[4] Numer RTECS MD5420000
Podobne związki
Inne aniony	fluorek złota(III), bromek złota(III)
Inne kationy	chlorek złota(I), chlorek srebra(I)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek złota(III), AuCl
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i złota.

Można go otrzymać w reakcji złota z gorącym chlorem:

2Au + 3Cl
2 → 2AuCl
3

W tej reakcji powstaje czerwono-brunatna masa chlorku złota(III), z której po przesublimowaniu i wykrystalizowaniu otrzymuje się czerwone, higroskopijne kryształy o kształcie igieł. Na skalę przemysłową chlorek złota(III) otrzymuje się przez rozkład termiczny kwasu tetrachlorozłotowego H[AuCl
4]·4H
2O^[5] powstającego w reakcji złota z wodą królewską.

Występuje w postaci dimerycznej Au
2Cl
6. Z wodą daje kwas H
2[AuCl
3O]. Jest związkiem nietrwałym, łatwo ulega redukcji do wolnego metalu i rozkładowi termicznemu do chlorku złota(I):

AuCl
3 ⇌ AuCl + Cl
2

• AdamA. Bielański AdamA., Chemia ogólna i nieorganiczna, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 641, ISBN 83-01-02626-X .