Chlorek żelaza(II)
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
FeCl | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
126,75 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
białe kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony |
fluorek żelaza(II), bromek żelaza(II), jodek żelaza(II), siarczek żelaza(II) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
-chlorid-Tetrahydrat.jpg)
Chlorek żelaza(II), FeCl
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i żelaza na II stopniu utlenienia.
Bezwodny chlorek żelaza(II) jest białą substancją krystaliczną topiącą się w temperaturze 677 °C. Pod wpływem wilgoci szybko tworzy tetrahydrat FeCl
2·4H
2O, o jasnozielonej barwie.
Chlorek żelaza(II) otrzymuje się w wyniku działania na metaliczne żelazo gazowym chlorowodorem, lub też roztwarzając żelazo w kwasie solnym:
- Fe + 2HCl → FeCl
2 + H
2↑
W warunkach laboratoryjnych, aby uzyskać bezwodny chlorek żelaza(II), reakcję tę prowadzi się w metanolu z użyciem stężonego kwasu solnego, w wyniku czego powstaje [Fe(MeOH)
6]Cl
2, który w temperaturze 160 °C rozkłada się do FeCl
2.
Roztwór wodny chlorku żelaza(II) ma odczyn kwaśny i jest żrący. Związek ten jest stosowany w chemii metaloorganicznej jako źródło jonów żelaza na II stopniu utlenienia. Stosuje się go np. do otrzymywania ferrocenu.
Zastosowanie medyczne
Chlorek żelaza(II) jest lekiem stosowanym w celu uzupełnienia niedoboru żelaza. Hydrolizujące sole, zawierające jony żelaza Fe2+
wchłaniane są łatwo z przewodu pokarmowego i stają się substratem do produkcji hemoglobiny i mioglobiny.
Wskazania
- leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza
- zapobieganie niedoborom żelaza u wcześniaków, noworodków z ciąż mnogich oraz u dzieci, których matki w okresie ciąży chorowały na niedokrwistość z niedoboru żelaza.
Przeciwwskazania i działania niepożądane
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na lek lub składniki preparatu
- hemochromatoza
- hemosyderoza
- niedokrwistość hemolityczna
- niedokrwistość aplastyczna
- niedokrwistość syderoachrestyczna
- marskość wątroby
- talasemia
- stany zapalne błony śluzowej przewodu pokarmowego
- nie stosować łącznie z poniższymi lekami:
- nie stosować łącznie z poniższymi pokarmami:
- mleko i jego przetwory
- jajka
Działanie niepożądane
Dawkowanie
Lek występuje w kroplach, podaje się go więc zmieszany z sokiem lub wodą, ewentualnie z posiłkiem (przy zaburzeniach żołądkowo-jelitowych), aczkolwiek przyjmowanie na czczo zwiększa wchłanianie żelaza (podobnie działa witamina C). Najlepiej pić przez słomkę, aby uniknąć przebarwienia zębów. Lek stosuje się przez 2–3 miesiące, aby uzupełnić tkankowe niedobory żelaza. W trakcie leczenia występuje czarne zabarwienie stolca. Dawkowanie określane jest przez lekarza.
Dostępne preparaty
- Hemofer (w postaci kropli doustnych).
Przypisy
- 1 2 3 4 5 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-67, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- 1 2 3 Iron(II) chloride [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 20 lutego 2023, numer katalogowy: 429368 [dostęp 2023-08-23]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.