Nyctobrya muralis

Motyl osiągający od 25^[5] do 34 mm rozpiętości skrzydeł^[6], ubarwieniem kamuflujący się na tle porostów, podobny do porostnicy podomki^[7]. Ubarwienie głowy i tułowia jest białoseledynowe, rzadziej beżowobiałe, a u form melanistycznych nawet ciemnoszare^[5][8].

Przednie skrzydło ma tło barwy głowy i tułowia^[5][8], a na nim czarne, wąskie, ząbkowate, najczęściej pofragmentowane przepaski, z których zewnętrznej od strony zewnętrznej towarzyszy zwykle wąskie, białe rozjaśnienie, a falistej jaśniejszy pasek od strony wewnętrznej. Plamy nerkowata, okrągła i czopkowata są zwykle zielonobrunatne z wąskimi, białawymi obwódkami po bokach; kształt plamy nerkowatej jest owalny, a jej rozmiary zbliżone do plamy okrągłej. Przy przednim brzegu skrzydła znajdują się wyraźne, czarne plamki, spośród których najlepiej zaznaczone są te rozpoczynające przepaski^[5]. Strzępina jest biaława z czarnobrunatnym plamkowaniem. Skrzydło tylne jest jasnoszare lub jasnobeżowe u samca i ciemnoszare u samicy, w obu przypadkach jaśniejsze u nasady niż w części zewnętrznej, z ciemną i cienką linią przy podstawie strzępiny^[5][8]. Ciemne przepaska środkowa i plamka na żyłce poprzecznej zaznaczone są tylko u części osobników. Strzępina tylnego skrzydła jest biała, czasem z ciemniejszym nakrapianiem^[5].

Na wierzchu odwłoka występują kępki odstających łusek. Genitalia samca charakteryzują się długim i silnie wykrzywionym unkusem, szerokimi płatami bocznymi tegumenu, krótkim, masywnym, silnie zesklerotyzowanym wyrostkiem dolnego brzegu sakulusa, wąską, zaokrągloną na szczycie walwą oraz zagiętym i w części wierzchołkowej rozszerzonym edeagusem z dwoma cierniami w wezyce, z których jeden jest duży, a drugi zdrobniały^[5].

Wyrośnięta gąsienica ma głowę i wierzch ciała szaroczarny, przy czym grzbietem biegnie podłużna biała przepaska, czasem rozbita na plamki, a po bokach występują małe białe kropki, spód zaś pomarańczowy. Na ciele wyrastają długie, białe szczecinki^[8].