Dalków (Ludwikowice Kłodzkie)
| przysiółek wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
560–570 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-450 Ludwikowice Kłodzkie[1] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0854340 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
Dalków (niem. Weitengrund) – przysiółek wsi Ludwikowice Kłodzkie w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda[3][4].
Położenie
Dalków położony jest w Sudetach Środkowych w północnej części Wzgórz Wyrębińskich, na północny wschód od Gontowej, na wysokości 560–570 m n.p.m.[5]
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wałbrzyskiego.
Historia
Dalków powstał na początku XIX wieku najprawdopodobniej w związku z rozpoczęciem wydobycia węgla w kopalni Gustav[5]. W 1825 roku w miejscowości było dwadzieścia domów i dwa bielniki, w roku 1840 liczba domów wzrosła do dwudziestu pięciu[5]. Głównym zajęciem mieszkańców w tym czasie było tkactwo[5]. Po 1945 roku Dalków częściowo wyludnił się, w latach 1959–1974 w sąsiedztwie miejscowości działała sztolnia upadowa „Kazimierz”, należąca do kopalni „Nowa Ruda”[5]. Pod koniec XX wieku w miejscowości było zaledwie kilka rozproszonych zagród[5].
Szlaki turystyczne
Przez Dalków prowadzi
szlak turystyczny ze Świerków Dolnych na Wielką Sowę[5].
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 683 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 172896
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- 1 2 3 4 5 6 7 Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 103, 104. ISBN 83-85773-12-6.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.
_location_map.png)



