Falkenried/LHB V6/V7

Falkenried/LHB V6/V7^[1][2]

Dwa tramwaje typu V6 na Landwehrstraße w Hamburgu, 1976 r.
Dane ogólne
Kraj produkcji	RFN
Producent	Falkenried, LHB
Miejsce produkcji	Hamburg Salzgitter
Lata produkcji	• V6: 1949–1952 • V7: 1953–1957
Dane techniczne
Liczba członów	1
Długość	14 430 mm
Szerokość	2200 mm
Masa	• V6: 18 290 kg • V7: 18 900 kg
Rozstaw wózków	1435 mm
Rozstaw osi w wózkach	1600 mm
Moc silników	4 × 50 kW
Typ silników	GBM 320
Prędkość maksymalna	80 km/h
Wnętrze
Liczba miejsc siedzących	31
Liczba miejsc ogółem	109

V6/V7 – dwie serie jednoczłonowych, wysokopodłogowych, czteroosiowych wagonów tramwajowych, wyprodukowanych odpowiednio w latach 1949–1952 oraz 1953–1957 przez niemieckie zakłady Falkenried i LHB dla sieci tramwajowej w Hamburgu.

Tramwaje typu V6 stanowią rozwinięcie konstrukcyjne tramwajów V5. W 1949 r. Hamburg otrzymał prototyp, a w latach 1951–1953 dostarczono 62 wagony z fabryki Falkenried. Kolejne 100 wagonów dostarczono w latach 1951–1952 z zakładów Linke-Hofmann-Busch (LHB). W latach 1953–1954 skonstruowano w LHB 50 tramwajów typu V7 i kolejnych 40 w 1956 r.^[3] Wagony nie różniły się znacząco wyglądem zewnętrznym; jedyną zauważalną różnicą był typ drzwi (V6: drzwi przesuwne, V7: drzwi harmonijkowe). Między styczniem 1966 r. i kwietniem 1969 r. wagony dostosowano do obsługi bezkonduktorskiej. Potocznie tramwaje typu V6 i V7 określano mianem „Sambawagen”, ponieważ stojący pasażerowie podczas szybkiego pokonywania zakrętów przez tramwaje tych dwóch typów często tracili równowagę i wykonywali ruchy zbliżone do tańca^[4]. Tramwaje typu V7 wycofywano stopniowo ze służby liniowej w latach 1970–1976, podczas gdy ostatnie tramwaje typu V6 przystosowane do kursowania bez konduktora pozostały w eksploatacji do 1978 r.