LHB 8G

LHB 8G

LHB 8G na linii tramwajowej nr 3 w Amsterdamie
Dane ogólne
Kraj produkcji	Niemcy
Producent	Linke-Hofmann-Busch
Miejsce produkcji	Salzgitter
Lata produkcji	1974–1975
Dane techniczne
Liczba członów	3
Długość	24 290 mm
Szerokość	2310 mm
Wysokość	3200 mm
Masa	30 200 kg
Rozstaw wózków	1435 mm
Rozstaw osi w wózkach	1745 mm 1800 mm
Układ osi	Bo’2’2’Bo
Średnica kół	668 mm
Moc silników	4 × 53 kW
Napięcie zasilania	600 V
Prędkość maksymalna	50 km/h
Wnętrze
Wysokość podłogi	885 mm

LHB 8G – seria 55 podwójnie przegubowych wagonów tramwajowych, wyprodukowanych w latach 1974–1975 w zakładach Linke-Hofmann-Busch dla amsterdamskiego systemu tramwajowego. Tramwaje otrzymały przezwisko „Zuchters” z powodu dźwięków zbliżonych do westchnień, wydawanych przez hamulce^[1].

8G to trójczłonowy, wysokopodłogowy, jednokierunkowy, silnikowy wagon tramwajowy. Nadwozie zamontowane jest na czterech dwuosiowych wózkach. Z prawej strony nadwozia umieszczono pięcioro drzwi otwieranych do środka: w środkowym członie dwuczęściowe, w pierwszym i trzecim członie po dwoje drzwi jednoczęściowych. Każda z osi skrajnych wózków napędzana jest silnikiem o mocy 53 kW, natomiast osie w dwóch środkowych wózkach są toczne. Na przedzie tramwaju zamontowano pojedynczy reflektor oraz kierunkowskazy. Nad przednią szybą umiejscowiono kasetę na numer linii, kolor linii oraz tablicę kierunkową. Oporniki układu rozruchowego i hamulcowego znajdowały się pod podłogą przedziału pasażerskiego; ciepło powstające podczas procesu hamowania przepływało w porze zimowej do grzejników, a w porze zimowej poprzez wywietrzniki na zewnątrz tramwaju. Układ hamowania składał się z hamulców elektromagnetycznych, elektropneumatycznych, pneumatycznych oraz piasecznic wspomagających hamowanie w trudnych warunkach. Prąd pobierany jest z przewodów trakcyjnych za pomocą odbieraka prądu typu wiedeńskiego. Wyposażenie elektryczne wyprodukowano w zakładach Siemens^[1].

W 2003 r. jeden z tramwajów typu 8G został przebudowany na potrzeby działalności Holenderskiego Czerwonego Krzyża. Wagon przystosowano do poruszania się wózków inwalidzkich, wyposażono w windę w trzecim członie, toaletę z ułatwieniami dla niepełnosprawnych i klimatyzację. Red Crosser, jak nazwano przebudowany tramwaj, może zostać wypożyczony przez wycieczki składające się z osób niepełnosprawnych i opiekujących się nimi wolontariuszy Czerwonego Krzyża^[1].