Ferdinando d’Adda
| Kardynał biskup | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
17/27 sierpnia/1 września 1650 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 stycznia 1719 |
| Prefekt Kongregacji ds. Obrzędów | |
| Okres sprawowania |
1714–1719 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
1 maja 1687 |
| Kreacja kardynalska |
13 lutego 1690 |
| Kościół tytularny |
diecezja Albano |
| Data konsekracji |
1 maja 1687 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator |
Dominic Maguire | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
John Leyburn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ferdinando d’Adda (ur. 17 albo 27 sierpnia albo 1 września 1650 w Mediolanie, zm. 27 stycznia 1719 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 17 albo 27 sierpnia albo 1 września 1650 roku w Mediolanie, jako syn Costanza d'Addy i Anny Cusani[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Bolońskim i Uniwersytecie Pawijskim[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został audytorem Roty Rzymskiej i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. 3 marca 1687 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Amasyi, a 1 maja przyjął sakrę[2]. W tym samym roku został mianowany nuncjuszem w Anglii[2]. W czasie pobytu w Londynie, Innocenty XI zwrócił się do niego z prośbą o nakłonienie Jakuba II by wstawił się u Ludwika XIV na rzecz uciskanych protestantów we Francji[1]. W 1689 roku został asystentem Tronu Papieskiego[1]. 13 lutego 1690 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Clemente[2]. W latach 90. pełnił funkcję legata w Ferrarze i Bolonii[1]. W 1714 roku został prefektem Kongregacji ds. Obrzędów i proprefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników[1]. 21 stycznia 1715 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i nadano mu diecezję suburbikarną Albano[2]. Zmarł 27 stycznia 1719 w Rzymie[1].