Garcz
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1067[1] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
83-333[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GKA |
| SIMC |
0159999 |
Położenie na mapie gminy Chmielno ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego ![]() | |
Garcz (dodatkowa nazwa w j. kaszubskim Gôrcz, niem. Gartsch) – wieś kaszubska w Polsce na Pojezierzu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad Jeziorem Łapalickim. W Garczu na skrzyżowaniu z drogą wojewódzką nr 211 bierze swój początek Droga Kaszubska.
Nazwa miejscowości
Wieś pierwszy raz pojawiła się w tzw. Wielkiej księdze czynszowej Zakonu Krzyżackiego w połowie XV w. jako Gartsch. Pojawiały się tez nazwy Garc, Garcze, niekiedy Garcz, Garz. Z tych zapisów wynika, że pierwotną nazwą był Gardziec, utworzony od pomorskiego rzeczownika gard (pol. gród). Dla porównania rdzeń ten utrzymał się w nazwie Starogardu Gdańskiego czy zachodniopomorskich Nowogardu, Białogardu czy Stargardu[4].
Przejście formy Gardziec w Garc czy Garcz wynika z kaszubskiego zaniku tzw. ruchomego "e" (np. pol. Janek -> kaszub. Jank, pol. kupiec -> kaszub. kupc. Zjawisko to powinno doprowadzić do formy Gardzc, jednak taka zbitka była fonetycznie nie do utrzymania i została uproszczona do Garc. Następnie pod niemieckim wpływem zamiany głoski "c" w "cz", widocznym tez w innych nazwach kaszubskich miejscowości, przeszła w "cz" i mamy współczesny Garcz[4].
Warto dodać, że Jezioro Łapalickie, nad którym leży Garcz historycznie nazywało się Garczno i zostało odnotowane znacznie wcześniej niż wieś - zapisy Garsno z 1212 r i Gartsno z 1224 r. Jest to podstawa do stwierdzeń, że na miejscu dzisiejszej wsi lub w najbliższej okolicy stał gród (kaszub. gard), który dał nazwę pobliskiemu jezioru[4]. We współczesnej kaszubszczyźnie brzmiałoby to jez. Gardzkie/Gôrdczé (pol. jez. Grodzkie)
Historia miejscowości
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[5].
W roku 1773 dzierżawcą Garcza był niejaki Kobiella. We wsi mieszkali również gburzy Marcin Stanek i Wojtek Grzekowicz oraz chałupnicy Józef Kuchta, Jakub Ropell, Józef Lemann i Richert[4].
Na koniec 1892 r wieś zamieszkiwało 208 osób, 200 Kaszubów (196 katolików i 4 ewangelików) oraz 8 Niemców ewangelików[6].
W 1905 r. otwarto w Garczu przystanek kolejowy, będący częścią nowootwartej linii Kartuzy - Lębork[7]. Połączenie działało do czerwca 2000 r.[7]
W roku 1913 miejscową karczmę prowadził A. Kostuch; krawcem był Johann Cyrocki; we wsi było 2 szewców: Josef Cyrocki i Jakob Mueller oraz 2 kołodziejów: Johann Marschalkowski i Johann Formella.[8]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1066998 | Dziewcza Góra | część wsi |
Zobacz też
- Garcz (przystanek kolejowy)
- Chmielno
- Jeziora chmieleńskie
- Kartuzy
- Łapalice (zamek)
- Muzeum Ceramiki Kaszubskiej Neclów
- Sianowo
- inne miejscowości z prefiksem "Garcz": Garczegorze, Garczyn, Garczyn Duży, Garczyn Mały, Garczyn.
Linki zewnętrzne
- Strona gminy Chmielno
- Garcz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 487.
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 255 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 31680
- 1 2 3 4 Breza Edward. Nazwy miejscowości powiatu kartuskiego. Kartuzy 2017 r. s. 25
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 94.
- ↑ Stefan Ramułt, Statystyka ludności kaszubskiej, Akademia Umiejȩtności, 1899, s. 81 [dostęp 2025-04-19].
- 1 2 Ogólnopolska Baza Kolejowa [online], www.bazakolejowa.pl [dostęp 2025-04-19].
- ↑ Adressbuch aller Länder der Erde, der Kaufleute, Fabrikanten, Gewerbetreibenden, Gutsbesitzer etc, Leuchs, 1894, s. 69 [dostęp 2025-04-21] (niem.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
_location_map.png)



