Gastone Darè

Gastone Darè

Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1918 Suzzara
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1976 Mantua
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie srebro Londyn 1948 szermierka (szabla druż.) srebro Helsinki 1952 szermierka (szabla druż.) Mistrzostwa świata złoto Lizbona 1947 szabla druż. złoto Kair 1949 szabla ind. złoto Kair 1949 szabla druż. złoto Monte Carlo 1950 szabla druż. srebro Sztokholm 1951 szabla druż. srebro Bruksela 1953 szabla druż. srebro Rzym 1955 szabla druż. brąz Lizbona 1947 szabla ind. brąz Monte Carlo 1950 szabla ind. brąz Sztokholm 1951 szabla ind.

Gastone Darè (ur. 18 lutego 1918 w Suzzara, zm. 7 czerwca 1976 w Mantui) – włoski szablista, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata, następnie polityk.

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku Vincenzo Pinton, Gastone Darè, Carlo Turcato, Mauro Racca, Aldo Montano i Renzo Nostini wywalczyli drużynowo srebrny medal^[1]. W zawodach indywidualnych w rundzie finałowej wygrał dwa z siedmiu pojedynków i zajął ostatecznie szóste miejsce^[2]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach wspólnie z Vincenzo Pintonem, Renzo Nostinim, Mauro Raccą, Roberto Ferrarim i Giorgio Pellinim zdobył kolejne srebro w szabli drużynowej^[3]. W zawodach indywidualnych tym razem był czwarty, w rundzie finałowej wygrywając pięć z ośmiu pojedynków^[4]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Melbourne w 1956 roku, gdzie drużynowo był piąty^[5], a indywidualnie odpadł w półfinałach^[6].

Podczas mistrzostw świata w Lizbonie w 1947 roku razem z Umberto De Martino, Carlo Filogamo, Aldo Montano, Vincenzo Pintonem i Mauro Raccą wywalczył złoty medal w szabli drużynowej. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Kairze (1949) i mistrzostwach świata w Monte Carlo (1950) oraz srebrne na mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951), mistrzostwach świata w Brukseli (1953) i mistrzostwach świata w Rzymie (1955). Ponadto wywalczył cztery medale w turniejach indywidualnych: złoty na MŚ 1949 oraz brązowe na MŚ 1947 (za Aldo Montano i Belgiem Georges'em de Bourguignonem), MŚ 1950 (za Francuzem Jeanem Levavasseurem i Vincenzo Pintonem) i MŚ 1951 (za Węgrami Aladárem Gerevichem i Pálem Kovácsem).^[7]

W 1955 roku został złotym i brązowym medalistą igrzysk śródziemnomorskich w Barcelonie (odpowiednio: w drużynie i indywidualnie)^[8][9].

Był publicystą i działaczem Włoskiej Partii Socjalistycznej, sprawował funkcję radnego miasta Mantua, był też radnym prowincji Mantua. W wyborach w 1963 roku uzyskał mandat senatora IV kadencji, startując z Lombardii. W czasie tej kadencji zasiadał w komisji spraw zagranicznych i komisji obrony (był jej wiceprzewodniczącym)^[10]. W wyborach w 1968 roku ponownie wybrany na senatora, był członkiem kilku komisji senatorskich: ds. konstytucyjnych (wiceprzewodniczący), sprawiedliwości, obrony (przewodniczący), rolnictwa, ds. regionalnych (sekretarz), oraz komisji pracy, migracji o polityki społecznej^[11].

• Gastone Darè Bio, Stats and Results. Sports-reference.com. [dostęp 2017-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-18)]. (ang.).
• Olympedia – Gastone Darè. olympedia.org. [dostęp 2023-11-05]. (ang.).