Gianmarco Tamberi

lekkoatletyka
Gianmarco Tamberi
Ilustracja
Gianmarco Tamberi (2016)
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1992
Civitanova Marche

Wzrost

192 cm

Informacje klubowe
Klub

G.A. Fiamme Gialle

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złotoTokio 2020lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Mistrzostwa świata
złotoBudapeszt 2023skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złotoPortland 2016skok wzwyż
brąz Belgrad 2022 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy
złotoAmsterdam 2016skok wzwyż
złotoMonachium 2022skok wzwyż
złotoRzym 2024skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złotoGlasgow 2019skok wzwyż
srebroToruń 2021skok wzwyż
Igrzyska europejskie
złoto Kraków 2023 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Tallinn 2011 skok wzwyż

Gianmarco Tamberi (ur. 1 czerwca 1992 w Civitanova Marche) – włoski lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż.

Na eliminacjach kończył udział w mistrzostwach świata juniorów młodszych (2009) oraz mistrzostwach świata juniorów (2010). W 2011 sięgnął w Tallinnie po brązowy medal mistrzostw Europy juniorów. W 2013 zajął 5. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Göteborgu. Ósmy zawodnik mistrzostw świata w Pekinie (2015). W 2016 został w Portland halowym mistrzem świata, a kilka miesięcy później triumfował na mistrzostwach Europy w Amsterdamie. Z powodu kontuzji kostki nie mógł wziąć udziału w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro[1].

Zdobył złoty medal halowych mistrzostw Europy w 2019 w Glasgow. Na igrzyskach olimpijskich w Tokio (2020) został mistrzem olimpijskim ex aequo z reprezentantem Kataru Mutazzem Isa Barshimem. Mistrz Europy z Monachium (2022) oraz złoty medalista mistrzostw świata z Budapesztu (2023). W 2024 roku obronił tytuł mistrza Europy.

Złoty medalista mistrzostw kraju. Reprezentant Włoch w meczach międzypaństwowych.

Rekordy życiowe: stadion – 2,39 (15 lipca 2016, Monako); hala – 2,38 (13 lutego 2016, Hustopeče). Oba wyniki są rekordami Włoch.

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2009Mistrzostwa świata juniorów młodszychWłochy Bressanoneel. – 18. miejsce2,07
2010Mistrzostwa świata juniorówKanada Monctonel. –. miejsce2,10
2011Mistrzostwa Europy juniorówEstonia Tallinn 3. miejsce2,25
2012Mistrzostwa EuropyFinlandia Helsinki5. miejsce2,24
Igrzyska olimpijskieWielka Brytania Londynel. – 21. miejsce2,21
2013Halowe mistrzostwa EuropySzwecja Göteborg5. miejsce2,29
Igrzyska śródziemnomorskieTurcja Mersin6. miejsce2,21
Młodzieżowe mistrzostwa EuropyFinlandia Tampereel. – 13. miejsce2,17
2014Mistrzostwa EuropySzwajcaria Zurych7. miejsce2,26
2015Halowe mistrzostwa EuropyCzechy Praga7. miejsce2,24
Mistrzostwa świata Pekin8. miejsce2,25
2016Halowe mistrzostwa świataStany Zjednoczone Portland 1. miejsce2,36
Mistrzostwa EuropyHolandia Amsterdamzłoto 1. miejsce2,32
2017Mistrzostwa świataWielka Brytania Londynel. – 13. miejsce2,29
2018Mistrzostwa EuropyNiemcy Berlin4. miejsce2,28
2019Halowe mistrzostwa EuropyWielka Brytania Glasgowzłoto 1. miejsce2,32
Mistrzostwa świataKatar Doha8. miejsce2,27
2021Halowe mistrzostwa EuropyPolska Toruńsrebro 2.miejsce2,35
Igrzyska olimpijskieJaponia Tokiozłoto 1. miejsce2,37
2022Halowe mistrzostwa świataSerbia Belgrad 3. miejsce2,31
Mistrzostwa świataStany Zjednoczone Eugene4. miejsce2,33
Mistrzostwa EuropyNiemcy Monachiumzłoto 1. miejsce2,30
2023I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[2]Polska Chorzów1. miejsce[3]2,29
Mistrzostwa świataWęgry Budapesztzłoto 1. miejsce2,36
2024Mistrzostwa EuropyWłochy Rzym 1. miejsce2,37
Igrzyska olimpijskieFrancja Paryż11. miejsce2,22

Przypisy

  1. ↑ Potworny pech mistrza Europy w skoku wzwyż [online], eurosport.onet.pl [dostęp 2016-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-20] (pol.).
  2. ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  3. ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodnik zdobył złoty medal igrzysk europejskich.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.