Artur Partyka

lekkoatletyka
Artur Partyka
Ilustracja
Artur Partyka (2015)
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1969
Stalowa Wola

Wzrost

193 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
srebroAtlanta 1996lekkoatletyka
(skok wzwyż)
brązBarcelona 1992lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Mistrzostwa świata
srebroStuttgart 1993skok wzwyż
srebroAteny 1997skok wzwyż
brązGöteborg 1995skok wzwyż
Mistrzostwa Europy
złotoBudapeszt 1998skok wzwyż
srebroHelsinki 1994skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
srebroSewilla 1991skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
złotoGlasgow 1990skok wzwyż
złotoWalencja 1998skok wzwyż
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Greater Sudbury 1988 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Birmingham 1987 skok wzwyż
Inne nagrody
Plebiscyt „Przeglądu Sportowego”
srebro 2. miejsce
1998
brąz 3. miejsce
1993
brąz 3. miejsce
1994
Odznaczenia państwowe
Złoty Krzyż Zasługi

Artur Jerzy Partyka (ur. 25 lipca 1969 w Stalowej Woli)[1][2][3] – polski skoczek wzwyż.

Kariera sportowa

Syn Polki i Algierczyka[4] (imię ojca Mamar). Absolwent XXVI Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi.

Wychowanek ŁKS, podopieczny szefa działu szkolenia PZLA Marka Biskupskiego oraz trenera Edwarda Hatali. Jako junior zdobył złote medale zarówno na mistrzostwach Europy jak i świata, nie mając sobie równych wśród rówieśników.

Trzykrotny olimpijczyk (Seul 1988, Barcelona 1992, Atlanta 1996), zdobył dwa medale olimpijskie (brąz w 1992, srebro w 1996), a także trzy medale mistrzostw świata na otwartym stadionie. Należał do najskuteczniejszych lekkoatletów lat 90. XX wieku – w latach 1992–1998 stawał na podium wszystkich międzynarodowych zawodów rangi mistrzowskiej, w których brał udział. Należał do najpopularniejszych polskich sportowców ostatniej dekady XX wieku – był laureatem Plebiscytu Przeglądu Sportowego nieprzerwanie w latach 1992–1998. Sześciokrotnie zdobywał Złote Kolce, nagrodę dla najlepszego lekkoatlety sezonu w Polsce (1991–1995, 1998). Ośmiokrotnie (1991–1998) był notowany w dziesiątce rankingu światowego Track and Field News.

12-krotny mistrz Polski (1989–2000), trzykrotny mistrz kraju w hali (1990, 1991, 1993), trzykrotny rekordzista Polski, aktualny do dziś rekordowy wynik 2,38 m ustanowił w szczytowym sezonie kariery, 18 sierpnia 1996 w Eberstadt.

W 2000 uzyskał w hali wynik 2,37 m, dający mu miejsce w czołówce tabel światowych. W sezonie letnim nie potrafił jednak zbudować formy, gwarantującej zdobycie kolejnego olimpijskiego medalu i zrezygnował z udziału w igrzyskach. 27 lipca 2002 na zawodach w Gdańsku zakończył oficjalnie karierę sportową.

Sukcesy

Nazwa zawodów Miejsce Data Konkurencja Wynik Miejsce
GimnazjadaFrancja Nicea1986skok wzwyż2,18 1. miejsce
Mistrzostwa Europy juniorówWielka Brytania Birmingham1987skok wzwyż2,19 1. miejsce
Mistrzostwa świata juniorówKanada Greater Sudbury1988skok wzwyż2,28 (RPJ) 1. miejsce
Halowe mistrzostwa EuropyWielka Brytania Glasgow1990skok wzwyż2,33 1. miejsce
Halowe mistrzostwa świataHiszpania Sewilla1991skok wzwyż2,37 (HRP) 2. miejsce
Igrzyska OlimpijskieHiszpania Barcelona1992skok wzwyż2,34 3. miejsce
Superliga Pucharu EuropyWłochy Rzym1993skok wzwyż2,30 1. miejsce
Mistrzostwa świataNiemcy Stuttgart1993skok wzwyż2,37 (RP) 2. miejsce
Mistrzostwa EuropyFinlandia Helsinki1994skok wzwyż2,33 2. miejsce
Superliga Pucharu EuropyFrancja Villeneuve-d’Ascq1995skok wzwyż2,25 3. miejsce
Mistrzostwa świataSzwecja Göteborg1995skok wzwyż2,35 3. miejsce
Igrzyska OlimpijskieStany Zjednoczone Atlanta1996skok wzwyż2,37 2. miejsce
Finał Grand Prix IAAFWłochy Mediolan1996skok wzwyż2,30 3. miejsce
Mistrzostwa świataGrecja Ateny1997skok wzwyż2,35 2. miejsce
Halowe mistrzostwa EuropyHiszpania Walencja1998skok wzwyż2,31 1. miejsce
Mistrzostwa EuropyWęgry Budapeszt1998skok wzwyż2,34 1. miejsce

Ranking światowy Track and Field News

  • 1991: 8. miejsce
  • 1992: 6. miejsce
  • 1993: 5. miejsce
  • 1994: 8. miejsce
  • 1995: 5. miejsce
  • 1996: 2. miejsce
  • 1997: 5. miejsce
  • 1998: 4. miejsce

Rekordy życiowe

Na stadionie
W hali
  • skok wzwyż – 2,37 m (2000)

Kariera pozasportowa

Mieszka w Łodzi. Współpracuje z grupą lekkoatletyczną Elite Cafe skupiającą czołowych polskich lekkoatletów, jest organizatorem zawodów sportowych, specjalistą od marketingu i promotorem.

W styczniu 2009 został członkiem zarządu PZLA.

Brał udział w programie Just the Two of Us. Tylko nas dwoje, w parze z Paullą zajął piąte miejsce.

Odznaczenia

Życie prywatne

Jego teściami są Grażyna Osmańska-Kostrzewińska i Zdzisław Kostrzewiński[2].

Przypisy

  1. Partyka Artur, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-07-13].
  2. 1 2 Artur Partyka [online], www.kronikasportu.pl [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-10].
  3. Sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-30].
  4. Zawsze podkreślam, że jestem z Łodzi [online], dolnoslaskie.naszemiasto.pl [dostęp 2019-07-13].
  5. Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2019-07-13].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 września 1996 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1996 r. nr 66, poz. 626.)

Linki zewnętrzne