Hala Cebulowa

Widok z Kopca

Hala Cebulowa, Hala Cebula – dawna pasterska hala na północnym grzbiecie Pilska w Beskidzie Żywiecko-Orawskim. Położona jest na wysokości około 1280–1308 m n.p.m.n. u północno-zachodnich podnóży wypiętrzenia Kopiec. Dołem przylega do Hali Mizowej, górą podchodzi pod graniczny polsko-słowacki grzbiet. Ma na niej źródła potok W Cebuli, będący największym dopływem Sopotni Wielkiej[1][2]. Nazwa hali pochodzi od masowego występowania na niej czosnku syberyjskiego, pospolicie zwanego kiedyś przez miejscowych „cebulą”[3] (patrz: Cudzichowa).

Dawniej Hala Cebulowa tętniła życiem pasterskim. Po 1980 w całym Beskidzie z powodu nieopłacalności ekonomicznej zaprzestano wypasu na halach górskich[4]. Ostatnio znów przywrócono tutaj tzw. wypas kulturowy. Hala Cebulowa jest miejscem występowania kilku rzadkich w Polsce gatunków roślin: niebielistka trwała, czosnek syberyjski i pełnik alpejski, które tworzą tutaj wyjątkowe w skali Polski zbiorowisko[5].

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono także występowanie wierzbownicy zwieszonej[6].

Hala Cebulowa znajduje się w granicach wsi Sopotnia Wielka w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia[1]. Dolną częścią hali prowadzi zielony szlak turystyczny[7].

Szlak turystyczny

szlak turystyczny zielony Sopotnia Wielka – Uszczawne – Hala Jodłowcowa – schronisko PTTK na Hali Miziowej[7].
Dolna część Hali Cebulowej

Przypisy

  1. 1 2 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-01-04].
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-01-04].
  3. ↑ Leszek Bernacki, Andrzej Blarowski, Zbigniew Wilczek, Osobliwości szaty roślinnej województwa bielskiego, Poznań: COLGRAF-PRESS, 1998, s. 52, 88, ISBN 83-86258-22-5.
  4. ↑ Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 235–236, ISBN 978-83-62460-30-4.
  5. ↑ Pilsko. Strona poświęcona ochronie przyrody Pilska [online] [dostęp 2012-07-17].
  6. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  7. 1 2 Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.