Uszczawne
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1015 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Jeleśnia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego ![]() | |
Uszczawne (1015 m) – szczyt w północnym grzbiecie Grupy Pilska w Beskidzie Żywiecko-Orawskim. Znajduje się na północnym grzbiecie Pilska pomiędzy Malorką i przełęczą Przysłopy. W zachodnie stoki wcina się dolinka potoku uchodzącego do Sopotni, we wschodnich ma źródła potok Lisie Dziury uchodzący do Buczynki[1][2].
Uszczawne porośnięte jest lasem świerkowym, ale na jego grzbiecie jest duża hala Uszczawne[1]. Grzbietem Uszczawnego biegnie granica między miejscowościami Sopotnia Wielka i Korbielów w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia[1] oraz czarny szlak turystyczny z Krzyżowej. Powyżej szczytu Uszczawnego szlak ten łączy się ze szlakiem zielonym prowadzącym z Sopotni Wielkiej na Halę Miziową[3].
Nazwa
Nazwę Uszczawne podawał już Andrzej Komoniecki, na mapach austriackich szczyt był nieopisany, jedynie jego północno-zachodnie zbocza były podpisane jako „las Uszczawne”. Nazwa „Uszczawne” pochodzi od masowo rosnącego na hali pod szczytem szczawiu alpejskiego. Na mapie PPWK z 1978 r. szczyt błędnie został opisany jako Malarka, w 1979 r. jako Malorka. Obydwie te nazwy wzięte zostały od nazwy położonej na pobliskiej Hali Malorka[4].
Szlak turystyczny
Krzyżowa (poczta) – przełęcz Przysłopy – hala Uszczawne – hala Malorka – Gawory (skrzyżowanie ze szlakiem zielonym na Pilsko)
Sopotnia Wielka – Gawory – Hala Jodłowcowa – Skałka – schronisko PTTK na Hali Miziowej[3]
Przypisy
- 1 2 3 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-01-04].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-01-04].
- 1 2 Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 379.

_location_map.png)


