Ivo Scapolo
| Arcybiskup tytularny Thagaste | |||
![]() | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1953 | ||
| Nuncjusz Apostolski w Portugalii | |||
| Okres sprawowania |
2019–2025 | ||
| Nuncjusz Apostolski w Chile | |||
| Okres sprawowania |
2011–2019 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
4 czerwca 1978 | ||
| Nominacja biskupia |
26 marca 2002 | ||
| Sakra biskupia |
12 maja 2002 | ||
| Data konsekracji |
12 maja 2002 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ivo Scapolo (ur. 24 lipca 1953 w Terrassa Padovana) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup. Były nuncjusz apostolski w Boliwii, Rwandzie, Chile i Portugalii.
Życiorys
4 czerwca 1978 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Padwy. W 1984 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
26 marca 2002 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Boliwii oraz arcybiskupem tytularnym Thagaste. Sakry biskupiej 12 maja 2002 udzielił mu ówczesny Sekretarz Stanu Angelo Sodano.
17 stycznia 2008 został przeniesiony do nuncjatury w Rwandzie. 15 lipca 2011 został przeniesiony do nuncjatury w Chile. W czasie jego posługi w Chile w latach 2011–2019 pojawiły się zarzuty związane z nierozwiązywaniem przez niego problemów ukrywania przypadków molestowania małoletnich przez niektórych duchownych Kościoła katolickiego w Chile[1]. 29 sierpnia 2019 został mianowany nuncjuszem apostolskim w Portugalii.
23 maja 2025 przeszedł na emeryturę.
Przypisy
- ↑ Zmiana nuncjusza w Portugalii. Kto zastanie następcą abp. Scapolo?. deon.pl, 2020-07-14. [dostęp 2020-07-15].
Linki zewnętrzne
- Ivo Scapolo [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-06] (ang.).
.jpg)
