Izokarboksazyd
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C12H13N3O2 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
231,25 g/mol | |||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Izokarboksazyd (łac. isocarboxazidum) – organiczny związek chemiczny, nieselektywny, nieodwracalny inhibitor monoaminooksydazy (MAOI) stosowany jako lek przeciwdepresyjny[2]. Wraz z fenelzyną i tranylocyprominą jest jednym z zaledwie trzech klasycznych MAOI dostępnych w 2012 r. do zastosowania klinicznego w leczeniu zaburzeń psychicznych w Stanach Zjednoczonych[3][4], chociaż nie jest tak powszechnie stosowany w porównaniu z innymi[4][3]. Przykładowe nazwy handlowe leków zawierających izokarboksazyd to: Marplan, Marplon i Enerzer (nie są dostępne w Polsce).
Stosowany jest przede wszystkim w leczeniu zaburzeń nastroju i lęku. Został również zbadany w leczeniu choroby Parkinsona i innych zaburzeń związanych z demencją. Izokarboksazyd, jak również inne MAOI, zwiększają poziom neuroprzekaźników monoaminowych serotoniny, dopaminy i noradrenaliny w mózgu[5].
Klasyczne inhibitory MAO, w tym izokarboksazyd, są stosowane rzadko ze względu na znaczące interakcje z żywnością i lekami oraz przez to, że zostały w dużej mierze wyparte przez nowsze leki przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Przyczyną interakcji jest to, że MAOI hamują metabolizm amin pochodzących z niektórych pokarmów (np. tyraminy) i neuroprzekaźników monoaminowych. W połączeniu z innymi lekami, które zwiększają poziom neuroprzekaźników monoaminowych, takimi jak SSRI, lub z niektórymi pokarmami bogatymi w tyraminę (np. takimi jak dojrzałe sery), MAOI mogą powodować niebezpieczne podwyższenie poziomu neuroprzekaźników monoaminowych, powodując potencjalnie zagrażające życiu stany, takie jak przełom nadciśnieniowy i zespół serotoninowy.
Przypisy
- ↑ Isocarboxazid, United States Pharmacopeia (USP) Reference Standard [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 4 listopada 2020, numer katalogowy: 1348000. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ I. Fagervall, S.B. Ross, Inhibition of monoamine oxidase in monoaminergic neurones in the rat brain by irreversible inhibitors, „Biochemical Pharmacology”, 35 (8), 1986, s. 1381–1387, DOI: 10.1016/0006-2952(86)90285-6, PMID: 2870717 (ang.).
- 1 2 Lawrence A. Labbate, Handbook of psychiatric drug therapy, wyd. 6, 2012, ISBN 978-1-4511-5307-1, OCLC 953861495.
- 1 2 David R. Rosenberg, Textbook of pharmacotherapy for child and adolescent psychiatric disorders, New York: Brunner/Mazel, 1994, ISBN 978-1-134-86002-9, OCLC 856929491.
- ↑ H.P. Volz, C.H. Gleiter, Monoamine oxidase inhibitors. A perspective on their use in the elderly, „Drugs & Aging”, 13 (5), 1998, s. 341–355, DOI: 10.2165/00002512-199813050-00002, PMID: 9829163 (ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
