Język xiang
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 40–50 milionów | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | zh | ||
| ISO 639-2 | chi | ||
| ISO 639-3 | hsn | ||
| IETF | hsn | ||
| Glottolog | xian1251 | ||
| Ethnologue | hsn | ||
| GOST 7.75–97 | кит 315 | ||
| Występowanie | |||
 Lokalizacja języka xiang | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język xiang, także hunański[1][2] – jeden z języków chińskich, używany głównie w prowincji Hunan, a także w części prowincji Guangdong, Syczuan i regionu autonomicznego Guangxi. Uważany za odmianę pośrednią między dialektami mandaryńskimi i wu, ale jest mało zrozumiały dla użytkowników tych odmian języka chińskiego[2].
W użyciu jest również język mandaryński. Z doniesień wynika, że xiang upodabnia się do południowo-zachodnich odmian mandaryńskiego[2]. Wpływy mandaryńskie zaznaczyły się w szczególności w dialekcie rejonu Changsha[3].
Przypisy
- ↑ Encyklopedia świat w przekroju, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 65 (pol.).
- 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Chinese, Xiang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Xiang language, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-20] (ang.).
Bibliografia
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 [zarchiwizowane] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Chinese, Xiang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-06-25] (ang.).
- Xiang language and pronunciation. Omniglot. [dostęp 2023-09-20]. (ang.).