Jearl Miles-Clark

lekkoatletyka
Jearl Miles-Clark
Ilustracja
Jearl Miles-Clark, Sydney 2000
Data i miejsce urodzenia

4 września 1966
Gainesville

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złotoAtlanta 1996lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
złotoSydney 2000lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
srebroBarcelona 1992lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
Mistrzostwa świata
złotoStuttgart 1993bieg na 400 m
złotoStuttgart 1993sztafeta 4 × 400 m
złotoGöteborg 1995sztafeta 4 × 400 m
złotoParyż 2003sztafeta 4 × 400 m
srebroTokio 1991sztafeta 4 × 400 m
srebroAteny 1997sztafeta 4 × 400 m
srebroSewilla 1999sztafeta 4 × 400 m
brązGöteborg 1995bieg na 400 m
brązAteny 1997bieg na 400 m
Halowe mistrzostwa świata
złotoParyż 1997bieg na 400 m
srebroParyż 1997sztafeta 4 × 400 m
brązSewilla 1991sztafeta 4 × 400 m
brązToronto 1993bieg na 400 m
brązMaebashi 1999bieg na 400 m
Igrzyska panamerykańskie
złoto Hawana 1991 sztafeta 4 × 400 m
brąz Hawana 1991 bieg na 400 m
Uniwersjada
złoto Duisburg 1989 sztafeta 4 × 400 m
srebro Duisburg 1989 bieg na 400 m

Jearl Atawa Miles-Clark (ur. 4 września 1966 w Gainesville) – amerykańska lekkoatletka specjalizująca się w biegach na dystansach 400 m i 800 m, czterokrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich (Barcelona 1992, Atlanta 1996, Sydney 2000, Ateny 2004), złota (1996) oraz srebrna (1992) medalistka olimpijska w biegach sztafetowych 4 × 400 metrów. Zwyciężyła również w biegu sztafetowym, podczas olimpiady w 2000 roku, jednak po aferze dopingowej Marion Jones w 2008 roku medal został jej odebrany[1]. W 2010 roku Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu przywrócił jednak medale wszystkim oprócz Jones zawodniczkom ze sztafety USA, uznając, że obowiązujące w 2000 roku przepisy nie pozwalały zdyskwalifikować całego zespołu z powodu dopingu jednego zawodnika.

Wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Sukcesy sportowe

  • czterokrotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 400 m – 1993, 1995, 1997, 2002
  • czterokrotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 800 m – 1998, 1999, 2003, 2004[2]
  • czterokrotna halowa mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 400 m – 1995, 1997, 1998, 1999
  • halowa mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 800 m – 2001[3]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
9. 3 sierpnia 1992 Hiszpania Barcelona bieg na 400 m 50,57 s + 1,76 s Francja Marie-José Pérec
srebro 8 sierpnia 1992 Hiszpania Barcelona sztafeta 4 × 400 m 3:20,92 min + 0,72 s  WNP
5. 29 lipca 1996 Stany Zjednoczone Atlanta bieg na 400 m 49,55 s + 1,30 s Francja Marie-José Pérec
złoto 30 sierpnia 1996 Stany Zjednoczone Atlanta sztafeta 4 × 400 m 3:20,91 min - -
10. 23 września 2000 Australia Sydney bieg na 800 m 1:59,44 min + 3,29 s Mozambik Maria Mutola
złoto 30 września 2000 Australia Sydney sztafeta 4 × 400 m 3:22,62 min - -
6. 23 sierpnia 2004 Grecja Ateny bieg na 800 m 1:57,27 min + 0,89 s Wielka Brytania Kelly Holmes
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
5. 27 sierpnia 1991 Japonia Tokio bieg na 400 m 50,50 s + 1,37 s Francja Marie-José Pérec
srebro 1 września 1991 Japonia Tokio sztafeta 4 × 400 m 3:20,15 min + 1,72 s  ZSRR
złoto 17 sierpnia 1993 Niemcy Stuttgart bieg na 400 m 49,82 s - -
złoto 22 sierpnia 1993 Niemcy Stuttgart sztafeta 4 × 400 m 3:16,71 min - -
brąz 8 sierpnia 1995 Szwecja Göteborg bieg na 400 m 50,00 s + 0,72 s Francja Marie-José Pérec
złoto 13 sierpnia 1995 Szwecja Göteborg sztafeta 4 × 400 m 3:22,39 min - -
brąz 5 sierpnia 1997 Grecja Ateny bieg na 400 m 49,90 s + 0,13 s Australia Cathy Freeman
srebro 10 sierpnia 1997 Grecja Ateny sztafeta 4 × 400 m 3:21,03 min + 0,11 s  Niemcy
4. 24 sierpnia 1999 Hiszpania Sewilla bieg na 800 m 1:57,40 min + 0,72 s Czechy Ludmila Formanová
srebro 29 sierpnia 1999 Hiszpania Sewilla sztafeta 4 × 400 m 3:22,09 min + 0,11 s  Rosja
4. 12 sierpnia 2001 Kanada Edmonton sztafeta 4 × 400 m 3:26,88 min + 6,23 s  Jamajka
27. 24 sierpnia 2003 Francja Paryż bieg na 800 m 2:04,21 min - Mozambik Maria Mutola
złoto 31 sierpnia 2003 Francja Paryż sztafeta 4 × 400 m 3:22,63 min - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
brąz 5 sierpnia 1991 Kuba Hawana bieg na 400 m 50,82 s + 1,21 s Kuba Ana Fidelia Quirot
złoto 11 sierpnia 1991 Kuba Hawana sztafeta 4 × 400 m 3:24,21 min - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
11. 3 marca 1989 Węgry Budapeszt bieg na 400 m 53,28 s - Helga Arendt
5. 10 marca 1991 Hiszpania Sewilla bieg na 400 m 52,00 s + 1,36 s Stany Zjednoczone Diane Dixon
brąz 10 marca 1991 Hiszpania Sewilla sztafeta 4 × 400 m 3:29,00 min + 1,78 s  Niemcy
brąz 14 marca 1993 Kanada Toronto bieg na 400 m 51,37 s + 0,40 s Jamajka Sandie Richards
5. 12 marca 1995 Hiszpania Barcelona bieg na 400 m 52,01 s + 1,78 s Rosja Irina Priwałowa
złoto 9 marca 1997 Francja Paryż bieg na 400 m 50,96 s - -
srebro 9 marca 1997 Francja Paryż sztafeta 4 × 400 m 3:27,66 min + 0,82 s  Rosja
brąz 7 marca 1999 Japonia Maebashi bieg na 400 m 51,45 s + 0,65 s Niemcy Grit Breuer

Rekordy życiowe

W 2002 ustanowiła nieoficjalny rekord świata weteranów (powyżej 35. roku życia) w biegu na 400 metrów – 50,27[5].

Przypisy

  1. ↑ Amerykańską sztafetę zdyskwalifikowano, za niedozwolony doping wykryty u Marion Jones
  2. ↑ United States Championships (Women)
  3. ↑ United States Indoor Championships (Women)
  4. ↑ American Open Outdoor Track & Field Records. [dostęp 2011-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-18)].
  5. ↑ World Masters (Veterans) Best Performances [online], gbrathletics [dostęp 2011-10-19] (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.