Marie-José Pérec

lekkoatletyka
Marie-José Pérec
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1968
Basse-Terre

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złotoBarcelona 1992lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
złotoAtlanta 1996lekkoatletyka
(bieg na 200 m)
złotoAtlanta 1996lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
Mistrzostwa świata
złotoTokio 1991bieg na 400 m
złotoGöteborg 1995bieg na 400 m
Mistrzostwa Europy
złotoHelsinki 1994bieg na 400 m
złotoHelsinki 1994sztafeta 4 × 400 m
brązSplit 1990bieg na 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złotoHaga 1989bieg na 200 m
Igrzyska frankofońskie
złoto Casablanka 1989 bieg na 200 m

Marie-José Juliana Pérec (ur. 9 maja 1968 w Basse-Terre) – francuska sprinterka, jedna z najbardziej utytułowanych lekkoatletek końca XX wieku.

Jako jedna z nielicznych przedstawicielek królowej sportu zdobyła trzy złote medale olimpijskie i wszystkie zostały wywalczone indywidualnie: w Barcelonie (1992) sięgnęła po mistrzostwo w biegu na 400 m. Cztery lata później, w Atlancie (1996) dokonała wielkiej sztuki, zdobywając złote medale zarówno na 400, jak i na 200 m.

W mistrzostwach świata dwukrotnie zwyciężała na 400 m: w 1991 i 1995. Była też dwukrotną złotą (1994 – 400 m i sztafeta 4 × 400 m) oraz brązową (1990 – 400 m) medalistką mistrzostw Europy. Trzykrotnie wygrywała Puchar Europy w lekkoatletyce (1991 – bieg na 400 m, 1995 – bieg na 400 m przez płotki oraz 1996 – bieg na 200 m). W 1989 zdobyła złoty medal podczas Halowych Mistrzostw Europy w Lekkoatletyce (bieg na 200 m Haga 1989), a w 1992 wygrała bieg na 200 m na Pucharze Świata w Lekkoatletyce rozegranym w Hawanie.

Po zakończeniu kariery przez jakiś czas mieszkała w Los Angeles. 30 marca 2010 urodziła syna, Nolana; ojcem dziecka jest narciarz Sébastien Foucras[1]. W październiku 2012 roku została wybrana na stanowisko prezesa Lekkoatletycznej Federacji Gwadelupy.

W dniu 26 lipca 2024 podczas ceremonii otwarcia letnich Igrzysk Olimpiskich w Paryżu razem z Teddym Rinerem zapaliła znicz olimpijski[2].

Osiągnięcia sportowe

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
32. 28 września 1988 Korea Południowa Seul bieg na 200 m 24,22 s - Stany Zjednoczone Florence Griffith-Joyner
1. 5 sierpnia 1992 Hiszpania Barcelona bieg na 400 m 48,83 s - -
4. 8 sierpnia 1992 Hiszpania Barcelona sztafeta 4 × 100 m 42,85 s + 0,74 s  Stany Zjednoczone
1. 29 lipca 1996 Stany Zjednoczone Atlanta bieg na 400 m 48,25 s - -
1. 1 sierpnia 1996 Stany Zjednoczone Atlanta bieg na 200 m 22,12 s - -
6. 3 sierpnia 1996 Stany Zjednoczone Atlanta sztafeta 4 × 100 m 42,75 s + 0,80 s  Stany Zjednoczone
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 27 sierpnia 1991 Japonia Tokio bieg na 400 m 49,13 s - -
5. 1 września 1991 Japonia Tokio sztafeta 4 × 100 m 43,34 s + 1,40 s  Jamajka
4. 19 sierpnia 1993 Niemcy Stuttgart bieg na 200 m 22,20 s + 0,22 s Jamajka Merlene Ottey
4. 22 sierpnia 1993 Niemcy Stuttgart sztafeta 4 × 100 m 42,67 s + 1,18 s  Rosja
1. 8 sierpnia 1995 Szwecja Göteborg bieg na 400 m 49,28 s - -
11. 12 sierpnia 1995 Szwecja Göteborg sztafeta 4 × 400 m 3:27,11 min -  Stany Zjednoczone
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
3. 29 sierpnia 1990 Split bieg na 400 m 50,84 s + 1,34 s Grit Breuer
5. 1 września 1990 Split sztafeta 4 × 400 m 3:25,16 min + 4,14 s  NRD
1. 10 sierpnia 1994 Finlandia Helsinki bieg na 400 m 50,33 s - -
1. 14 sierpnia 1994 Finlandia Helsinki sztafeta 4 × 400 m 3:22,34 min - -

Rekordy życiowe

Przypisy

  1. ↑ Marie-José Pérec a donné naissance à son premier enfant, actualité Insolites. lepoint.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]., „Le Point”, 30 marca 2010 (fr.)
  2. ↑ Igrzyska XXXIII Olimpiady Paryż 2024 oficjalnie otwarte! – Polski Komitet Olimpijski [online], 27 lipca 2024 [dostęp 2024-07-29] (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.