Karłówek
| Artykuł |
50°29′21″N 16°20′11″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°33'N, 16°23'E |
| - błąd |
19668 m |
| Odległość |
17 m |
| miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2012) |
0 |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Radków ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
Karłówek (także Mały Karłów) (niem. Klein Karlsberg, Leierdörfel, czes. Malý Karlov, Lajdorf) – wyludniona wieś położona w Górach Stołowych na północny wschód od Szczelińca Wielkiego między drogą łączącą Karłów i Pasterkę a Drogą nad Urwiskiem w gminie Radków, powiat kłodzki, województwo dolnośląskie[1]. W latach 1975–1998 pustkowie to należało do województwa wałbrzyskiego.
Historia
Wieś powstała jako kolonia Karłowa ok. 1747 r. w okresie kolonizacji fryderycjańskiej (1742-1786) Fryderyka II[1]. Była to niewielka osada tkaczy, na początku XX w. liczyła zaledwie kilka domów[1]. Domy w pobliżu cieków Pośny leżały na katastrze Karłowa, od lewego brzegu Koźlego Potoku zaczynały się grunta Pasterki, toteż Leierdorfel stanowił jej przysiółek. Osada zyskała na znaczeniu wraz z rozwojem turystyki, zwłaszcza po otwarciu szlaku z Radkowa przez Wodospady Pośny do Karłowa, tzw. Przyjacielska ścieżka (niem. Leiersteg, Leiersteige). Na początku XX w. we przysiółku istniała tu letnia restauracja „Zur Erholung” należąca do rodziny Schneider, a w pobliżu wodospadu gospoda „Carls Rast”, której właściciel Heinz Pokora obsługiwał kaskady na Pośnie[2]. Gospoda z tarasem obok wodospadu była bardzo popularnym obiektem w Górach Stołowych[1].
Karłówek nigdy nie był znaczną i ludną miejscowością. Z uwagi na niekorzystne warunki klimatyczne wieś nie posiadała nigdy znaczącej liczby mieszkańców – zanotowane dla 1933 maksimum wynosiło 49 osób[3]. Po zakończeniu wojny w 1945 włączono ją w granice Polski. Dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec, a ich gospodarstwa zostały opuszczone i opanowane przez roślinność.
Turystyka
Miejsce przecięcia się dwóch szlaków[1]:
Radków – Pasterka – przełęcz pod Szczelińcem Wielkim – Karłów – Skalne Grzyby – Batorów – Złotno – Duszniki-Zdrój
przełęcz pod Szczelińcem Wielkim – Skalne Wrota – Radków
Poniżej rejonu dawnej wsi znajdują się Wodospady Pośny[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 122. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ Stanisław Góra, Z dziejów Szczelińca i Karłowa, Karłów 2005
- ↑ Agnieszka Latocha Śladami dawnego osadnictwa w Sudetach, "Sudety" nr 4/2012
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
_location_map.png)



