Ratno Dolne

Ratno Dolne
wieś
Ilustracja
Zamek w Ratnie Dolnym
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Radków

Wysokość

350-360[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

447[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-411[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0854966

Położenie na mapie gminy Radków
Mapa konturowa gminy Radków, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ratno Dolne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ratno Dolne”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Ratno Dolne”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ratno Dolne”
Ziemia50°30′09″N 16°26′44″E/50,502500 16,445556[4]
Herb Mosch
Pensjonat "Maria" w Ratnie Dolnym
Wiadukt kolejowy w Ratnie Dolnym

Ratno Dolne (niem. Niederrathen) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków[5][6], pomiędzy Radkowem a Wambierzycami[7].

Ratno Dolne to duża wieś łańcuchowa ciągnąca się wzdłuż Posny, pomiędzy Górami Stołowymi na południu a Wzgórzami Ścinawskimi, na wysokości około 350–360 m n.p.m.[1]

Integralne części wsi Ratno Dolne[5][6]
SIMCNazwaRodzaj
0854972Nowy Światosada
0854989Ratno-Wambierzyceosada

Historia

Nazwa miejscowości i zamku wymieniona jest po raz pierwszy w dokumencie z 1347 roku jako Ratin[7]. Prawdopodobnie jeszcze w XI wieku w okresie walk pomiędzy Piastami a Przemyślidami o ziemię kłodzką istniała tu strażnica[7]. W połowie XIV wieku dobra w Ratnie Dolnym należały do rodziny von Muschin[7]. W 1645 wieś zdobyli i splądrowali Szwedzi[7]. W 1840 roku w miejscowości były 122 domy, 3 folwarki, młyn wodny i gorzelnia[1]. W roku 1903 do Ratna Dolnego doprowadzono linię kolejową, ze stacją Ratno Dolne, miejscowość stała się popularnym punktem wyjścia pielgrzymek do Wambierzyc[1].

W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Ratno Dolne. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Rolnictwo

W miejscowości działało państwowe gospodarstwo rolne – Gospodarstwo Hodowlano-Rolne Ratno Dolne, w roku 1993 wchodzące w skład Gospodarstwa Rolnego Skarbu Państwa Ścinawka Średnia[8]. W roku 1994 zostało usamodzielnione jako Gospodarstwo Hodowlano-Rolne Skarbu Państwa Ratno Dolne[9].

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty[10]:

  • zespół zamkowy:
    • zamek w Ratnie Dolnym z XV/XVI wieku, przebudowany w latach: 1563[11], 1677, i na początku XX wieku
    • park z XVII wieku, zmiany w drugiej połowie XIX wieku
    • oranżeria z końca XIX wieku
    • mury oporowe z XVII wieku, przebudowane w końcu XIX wieku

Inne zabytki[1]:

Szlaki turystyczne

Przez miejscowość przechodzi szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Sudecki ze Ścinawki Średniej do Karłowa[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 208-210. ISBN 83-7005-301-7.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1074 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114839
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. 1 2 GUS. Rejestr TERYT
  7. 1 2 3 4 5 Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 420. ISBN 978-83-89188-95-3.
  8. ↑ Internetowy System Aktów Prawnych
  9. ↑ Internetowy System Aktów Prawnych
  10. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
  11. ↑ Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 322

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.