Kompania Zapasowa Saperów Nr 7 w Poznaniu
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
nie posiadał |
| Patron |
nie posiadał |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppor Leitgeber |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Garnizon Poznań |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Batalion Zapasowy Saperów Nr VII – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.
Historia Batalionu
Po odejściu II batalionu saperów wielkopolskich wchodzącego w skład 14 baonu saperów we wrześniu 1919 r. na front, pozostała w Poznaniu kompania zapasowa saperów Nr. 7. Kompanią tą dowodził początkowo podporucznik Wacław Leitgeber a następnie, do końca jej istnienia, podporucznik Kandziora[1].
Kompania zapasowa, której celem było szkolenie uzupełnień dla jednostek, będących na froncie, oraz organizacja nowych jednostek, zorganizowała trzy kompanie robocze, dwie kompanie fortyfikacyjne oraz 3 i 4 kompanie 17 batalionu saperów. Z chwilą powstania pułku kompania zapasowa przekształciła się w kadrę batalionu zapasowego 7-go pułku saperów[1].
Dowódcy kompanii i batalionu
- ppor Leitgeber
- ppor Kandziora
Przypisy
- 1 2 Mańkowski 1934 ↓, s. 34-35.
Bibliografia
- Witold Mańkowski: Zarys historii wojennej 7-go Pułku Saperów Wielkopolskich. Warszawa: Główna Drukarnia Wojskowa, 1934, seria: Zarys historii wojennej formacji polskich 1918-1920.
