Laura Robson
![]() | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1994 | |||||||||
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Gra |
leworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery |
2022 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 3 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
27 (8 lipca 2013) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2013) | |||||||||
| Roland Garros |
1R (2012, 2013, 2016) | |||||||||
| Wimbledon |
4R (2013) | |||||||||
| US Open |
4R (2012) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
82 (17 marca 2014) | |||||||||
| Australian Open |
QF (2010) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (2013, 2017) | |||||||||
| US Open |
2R (2015) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Laura Robson (ur. 21 stycznia 1994 w Melbourne) – brytyjska tenisistka, srebrna medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze mieszanej, zdobywczyni nagrody WTA w kategorii „Debiut Roku” (2012)[1].
Kariera tenisowa
Urodzona w Australii, w wieku 18 miesięcy przeniosła się z rodziną do Singapuru, skąd w wieku 6 lat przeprowadziła się na stałe do Wielkiej Brytanii, którą reprezentowała.
Na koncie Robson jako juniorki znajdowały się zwycięstwa w turniejach w Vierumäki, Leeuwarden, dwukrotnie w Bradenton oraz, jako największy sukces w karierze, w turnieju gry pojedynczej dziewcząt podczas Wimbledonu, który wygrała w wieku 14 lat i 166 dni.
Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 rozgrywanych na trawiastych kortach Wimbledonu zdobyła srebrny medal w rywalizacji mikstowej. Jej partnerem był Andy Murray. W finale ulegli Wiktoryi Azarance i Maksowi Mirnemu 6:2, 3:6, 8–10.
Jej największymi sukcesami w turniejach wielkoszlemowych były czwarte rundy US Open 2012 i Wimbledonu 2013.
We wrześniu 2012 roku osiągnęła jedyny finał turnieju tenisowego zaliczanego do cyklu WTA. Miało to miejsce w chińskim Kantonie, gdzie w finale uległa Hsieh Su-wei. W marcu 2013 roku osiągnęła w Miami pierwszy finał zawodów deblowych. Razem z Lisą Raymond przegrały z Nadieżdą Pietrową i Katariną Srebotnik 1:6, 6:7(2).
W 2017 roku razem z Jocelyn Rae awansowały do spotkania finałowego zawodów deblowych w Nottingham. Przegrały w nim 4:6, 6:4, 4–10 z deblem Monique Adamczak–Storm Sanders.
16 maja 2022 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[2].
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 22 września 2012 | Kanton | Twarda | 3:6, 7:5, 4:6 |
Gra podwójna 2 (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 31 marca 2013 | Miami | Twarda | 1:6, 6:7(2) | ||
| Finalistka | 2. | 18 czerwca 2017 | Nottingham | Trawiasta | 4:6, 6:4, 4–10 |
Gra mieszana 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 sierpnia 2012 | Londyn | Trawiasta | 6:2, 3:6, 8–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 – 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 – 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 09/11/2008 | 10 000 | twarda | 6:3, 6:2 | ||
| 2. | 14/08/2016 | 25 000 | twarda | 6:0, 6:0 | ||
| 3. | 21/05/2017 | 60 000 | dywanowa | 6:3, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (3)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2008 | Trawiasta | 6:3, 3:6, 6:1 | ||
| Finalistka | 2009 | Twarda | 3:6, 1:6 | ||
| Finalistka | 2010 | Twarda | 1:6, 6:7(5) |
Przypisy
- ↑ Laura Robson wins WTA's newcomer of the year award. BBC Sport, 27 listopada 2012. [dostęp 2023-10-29]. (ang.).
- ↑ Szymon Adamski: Srebrna medalistka olimpijska kończy karierę. Wróżono jej ogromne sukcesy. Sportowe Fakty, 2022-05-16. [dostęp 2022-05-16].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).
_(29827589346).jpg)