Lawrence Doherty

Lawrence Doherty

Lawrence Doherty (z prawej)
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	8 października 1875 Londyn
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1919 Broadstairs
Wzrost	178 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Zakończenie kariery	1906
Gra pojedyncza
Wimbledon	W (1902–1906)
US Open	W (1903)
Gra podwójna
Wimbledon	W (1897–1901, 1903–1905)
US Open	W (1902, 1903)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1900 tenis ziemny (gra pojedyncza) złoto Paryż 1900 tenis ziemny (gra podwójna) brąz Paryż 1900 tenis ziemny (gra mieszana)

Hugh Lawrence Doherty, Laurie Doherty, „Little Do”^[1] (ur. 8 października 1875 w Londynie, zm. 21 sierpnia 1919 w Broadstairs) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu i US Open w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.

Doherty był młodszym bratem Reginalda Doherty’ego, razem z którym dominował na kortach Wimbledonu na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1897–1906 nie było finału gry pojedynczej, w którym nie grałby co najmniej jeden z braci, a w 1898 roku w finale spotkali się obydwaj (wygrał starszy). W tym samym czasie nieprzerwanie także grali w finałach debla^[1].

Nauczył się grał w tenisa dzięki starszemu bratu. Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge i reprezentował uczelnię w meczach z Oxfordem w latach 1896–1899. W 1898 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers) i po raz pierwszy walczył o tytuł mistrzowski, ulegając bratu w pięciu setach. W 1902 roku odniósł pierwsze wimbledońskie zwycięstwo. Pozostał niepokonany w czterech kolejnych edycjach, a właściwie finałach, gdyż jako zwycięzca miał zagwarantowany udział od razu w finale (challenge round). W 1903 i 1904 roku pokonał Franka Riseleya, w 1905 roku Normana Brookesa, w 1906 roku ponownie Riseleya. W 1907 roku nie przystąpił do obrony tytułu i mistrzem został Brookes, pierwszy zwycięzca spoza Wysp Brytyjskich^[1].

Dwukrotnie startował w międzynarodowych mistrzostwach USA (obecne US Open). W 1903 roku Doherty pokonał 6:3, 6:2, 6:3 Williama Clothiera w finale turnieju pretendentów, by następnie wygrać także z broniącym mistrzostwa Williamem Larnedem. Stał się w ten sposób pierwszym zagranicznym triumfatorem gry pojedynczej w mistrzostwach USA. W 1902 i 1903 roku bracia Doherty wygrywali grę podwójną na tym turnieju^[1].

W pierwszym finale deblowym na Wimbledonie, w 1897 roku bracia Doherty spotkali się z inną parą braterską, bliźniakami Wilfredem i Herbertem Baddeleyami. W kolejnych edycjach jedyne porażki ponieśli w finałach w 1902 i 1906 roku, a ich pogromcami byli Sidney Smith i Frank Riseley^[1]. Bracia triumfowali wspólnie także pięć razy na mistrzostwach Irlandii (1898–1902). Lawrence Doherty zdobył tytuł mistrza Irlandii w grze pojedynczej w 1902 roku (po trzech kolejnych zwycięstwach starszego brata), a w 1901 i 1902 roku wygrywał na tym turnieju grę mieszaną.

W latach 1902–1906 Lawrence Doherty wystąpił w pięciu edycjach Pucharu Davisa, pozostając w tych rozgrywkach niepokonany. W 1902 roku zdobył z bratem punkt deblowy przeciwko Stanom Zjednoczonym, jednak to tenisiści z USA zdobyli trofeum. W latach 1903–1906 puchar wygrywali Brytyjczycy, już regularnie z Lawrence’em Dohertym w składzie^[1].

Lawrence Doherty zdobył także trzy medale igrzysk olimpijskich z Paryża, w tym dwoma złotymi – w grze pojedynczej i podwójnej z bratem Reginaldem. Brązowy medal wywalczył w grze mieszanej, partnerując Amerykance Marion Jones.

Lawrence Doherty jest uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w okresie poprzedzającym I wojnę światową – jego styl jest określany jako jeden z bardziej widowiskowych, ofensywnych i zarazem skutecznych wśród graczy brytyjskich. Jego specjalnymi zagraniami były smecz i wolej. Był tenisistą bardzo szybkim i ruchliwym, aczkolwiek nie nadawał on piłkom rotacji^[1].

Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Reginald był dość chorowity)^[1]. Bracia zostali szczególnie uhonorowani na obiekcie All England Lawn Tennis and Croquet Club, gdzie jedną z bram nazwano „The Doherty Gates”. W 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (6–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1898	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	3:6, 3:6, 6:2, 7:5, 1:6
Zwycięzca	1.	1902	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Arthur Gore	6:4, 6:3, 3:6, 6:0
Zwycięzca	2.	1903	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frank Riseley	7:5, 6:3, 6:0
Zwycięzca	3.	1903	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	William Larned	6:0, 6:3, 10:8
Zwycięzca	4.	1904	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frank Riseley	6:1, 7:5, 8:6
Zwycięzca	5.	1905	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Norman Brookes	8:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca	6.	1906	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Frank Riseley	6:4, 4:6, 6:2, 6:3

Gra podwójna (10–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1897	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Herbert Baddeley Wilfred Baddeley	6:4, 4:6, 8:6, 6:4
Zwycięzca	2.	1898	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Harold Nisbet Clarence Hobart	6:4, 6:4, 6:2
Zwycięzca	3.	1899	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Harold Nisbet Clarence Hobart	7:5, 6:0, 6:2
Zwycięzca	4.	1900	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Harold Nisbet Herbert Roper-Barrett	9:7, 7:5, 4:6, 3:6, 6:3
Zwycięzca	5.	1901	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Dwight Davis Holcombe Ward	4:6, 6:2, 6:3, 9:7
Finalista	1.	1902	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:4, 6:8, 3:6, 6:4, 9:11
Zwycięzca	6.	1902	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Reginald Doherty	Dwight Davis Holcombe Ward	11:9, 12:10, 6:4
Zwycięzca	7.	1903	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:4, 6:4, 6:4
Zwycięzca	8.	1903	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Reginald Doherty	Kreigh Collins L. Harry Waidner	7:5, 6:3, 6:3
Zwycięzca	9.	1904	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:1, 6:2, 6:4
Zwycięzca	10.	1905	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	6:2, 6:4, 6:8, 6:3
Finalista	2.	1906	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Reginald Doherty	Sydney Howard Smith Frank Riseley	8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20]  (ang.).
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978