Henri Cochet
![]() Henri Cochet (1922) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 grudnia 1901 | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 1987 | ||||||||||||
| Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Roland Garros |
W (1926, 1928, 1930, 1932) | ||||||||||||
| Wimbledon |
W (1927, 1929) | ||||||||||||
| US Open |
W (1928) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Roland Garros |
W (1927, 1930, 1932) | ||||||||||||
| Wimbledon |
W (1926, 1928) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Henri Jean Cochet (ur. 14 grudnia 1901 w Lyonie, zm. 1 kwietnia 1987 w Paryżu) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.
Kariera tenisowa
W grze pojedynczej Cochet zwyciężył w siedmiu turniejach wielkoszlemowych i trzy razu awansował do finału[a]. W grze podwójnej Cochet odniósł pięć wielkoszlemowych triumfów, a także sześciokrotnie awansował do finału. W grze mieszanej tenisista francuski wywalczył trzy wielkoszlemowe tytuły oraz osiągnął dwa finały.
W 1924 roku Cochet wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, podczas których zdobył dwa srebrne medale, w singlu oraz w deblu.
W półfinale Wimbledonu w 1927 roku pokonał w pięciu setach uznawanego za jednego z najlepszych zawodników i strategów w historii tenisa, Williama Tildena, mimo że ten prowadził już 6:2, 6:4, 5:1 i 15:0. Od tego momentu Francuz zdobył siedemnaście punktów z rzędu[1].
W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując amerykańskiego mistrza Williama Tildena.
Wspólnie z drużyną narodową, Jeanem Borotrą, René Lacoste’em i Jacquesem Brugnonem zdobył sześciokrotnie Puchar Davisa w latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.
Do legendy polskiego tenisa przeszło spotkanie Cocheta z Maksymilianem Stolarowem w 1931 roku, kiedy na korcie Legii Warszawa wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech setach stan spotkania brzmiał 2:2, a w piątym secie Stolarow prowadził 5:4. Według niektórych obserwatorów, nieprawidłowo nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej[2].
W 1976 roku Cochet został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy (ang. International Tennis Hall of Fame).
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (7–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:2, 6:4, 6:3 | |
| Zwycięzca | 2. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 4:6, 4:6, 6:3, 6:4, 7:5 | |
| Zwycięzca | 3. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | 5:7, 6:3, 6:1, 6:3 | |
| Finalista | 1. | 1928 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 1:6, 6:4, 4:6, 2:6 | |
| Zwycięzca | 4. | 1928 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 4:6, 6:4, 3:6, 7:5, 6:3 | |
| Zwycięzca | 5. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:4, 6:3, 6:4 | |
| Zwycięzca | 6. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | 3:6, 8:6, 6:3, 6:1 | |
| Zwycięzca | 7. | 1932 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:0, 6:4, 4:6, 6:3 | |
| Finalista | 2. | 1932 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 4:6, 4:6, 4:6 | |
| Finalista | 3. | 1933 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:8, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna (5–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | 5:7, 6:4, 3:6, 6:2, 3:6 | ||
| Finalista | 2. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana | 4:6, 1:6, 6:4, 4:6 | ||
| Zwycięzca | 1. | 1926 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 7:5, 4:6, 6:3, 6:2 | ||
| Zwycięzca | 2. | 1927 | French Championships, Paryż | Ceglana | 2:6, 6:2, 6:0, 1:6, 6:4 | ||
| Finalista | 3. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:1, 6:4, 6:8, 3:6, 4:6 | ||
| Finalista | 4. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | 4:6, 6:3, 2:6, 6:3, 4:6 | ||
| Zwycięzca | 3. | 1928 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 13:11, 6:4, 6:4 | ||
| Finalista | 5. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | 3:6, 6:3, 3:6, 6:3, 6:8 | ||
| Zwycięzca | 4. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:3, 9:7, 6:3 | ||
| Finalista | 6. | 1931 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 2:6, 8:10, 11:9, 6:3, 3:6 | ||
| Zwycięzca | 5. | 1932 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:4, 3:6, 7:5, 6:3 |
Gra mieszana (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | 2:6, 2:6 | ||
| Zwycięzca | 1. | 1927 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 6:2, 6:0, 6:3 | ||
| Zwycięzca | 2. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | 3:6, 6:3, 6:3 | ||
| Zwycięzca | 3. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:3, 6:2 | ||
| Finalista | 2. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | 4:6, 4:6 |
Uwagi
- ↑ W 1922 roku wygrał Mistrzostwa Francji (obecnie French Open), ale wówczas zawody te miały charakter krajowy.
Przypisy
- ↑ Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 66–69.
- ↑ Tragiczny aut na korcie „Legii”. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4.
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
