Patrick McEnroe

Patrick McEnroe
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1966
Manhasset

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1988

Zakończenie kariery

1998

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

28 (11 września 1995)

Australian Open

SF (1991)

Roland Garros

3R (1991)

Wimbledon

2R (1991, 1992, 1995)

US Open

QF (1995)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

16

Najwyżej w rankingu

3 (12 kwietnia 1993)

Australian Open

F (1991)

Roland Garros

W (1989)

Wimbledon

QF (1992, 1993)

US Open

QF (1988, 1994)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska panamerykańskie
złoto Indianapolis 1987 gra podwójna

Patrick McEnroe (ur. 1 lipca 1966 w Oyster Bay) – amerykański tenisista, zwycięzca French Open 1989 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Jest młodszym bratem Johna McEnroe, również tenisisty.

Kariera tenisowa

Jako junior McEnroe wygrał w roku 1984 wielkoszlemowy turniej French Open, partnerując Luke’owi Jensenowi.

W roku 1988 rozpoczął karierę zawodową, którą zakończył w 1998.

W grze pojedynczej wygrał 1 turniej rangi ATP World Tour oraz osiągnął 3 finały. W 1991 doszedł do półfinału Australian Open, ponosząc porażkę w 4 setach z Borisem Beckerem.

W grze podwójnej McEnroe wygrał 16 turniejów rangi ATP World Tour, w tym wielkoszlemowy French Open 1989, kiedy to razem z Jimem Grabbem zwyciężyli w pojedynku finałowym z parą Mansur BahramiÉric Winogradsky 6:4, 2:6, 6:4, 7:6. Tegoż samego roku Amerykanin odniósł triumf (z Grabbem) w kończącym sezon turnieju ATP Finals, pokonując w decydującym meczu duet John FitzgeraldAnders Järryd 7:5, 7:6, 5:7, 6:3. McEnroe jest również finalistą 21 innych deblowych turniejów, w tym Australian Open 1991 startując wspólnie z Davidem Wheatonem.

W roku 1993 był w składzie drużyny, która zdobyła Drużynowy Puchar Świata w tenisie ziemnym. W latach 1993–1994 i 1996 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, startując w deblu i odnosząc na 4 rozegrane mecze 3 zwycięstwa.

W 1987 zdobył z Lukiem Jensenem złoty medal podczas igrzysk panamerykańskich w Indianapolis.

Najwyżej w rankingu singlistów był we wrześniu 1995 roku na 28. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 1993 został sklasyfikowany 3. pozycji.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–3)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista 1. 3 marca 1991 Chicago Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone John McEnroe 6:3, 2:6, 4:6
Finalista 2. 16 stycznia 1994 Auckland Twarda Szwecja Magnus Gustafsson 4:6, 0:6
Finalista 3. 2 października 1994 Bazylea Twarda (hala) Wayne Ferreira 6:4, 2:6, 6:7(7), 3:6
Zwycięzca 1. 15 stycznia 1995 Sydney Twarda Australia Richard Fromberg 6:2, 7:6(4)

Gra podwójna (16–21)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca 1. 12 lutego 1984 Richmond WCT Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone John McEnroe Stany Zjednoczone Kevin Curren
Stany Zjednoczone Steve Denton
7:6, 6:2
Zwycięzca 2. 4 października 1987 San Francisco Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jim Grabb Stany Zjednoczone Glenn Layendecker
Stany Zjednoczone Todd Witsken
6:2, 0:6, 6:4
Finalista 1. 24 lipca 1988 Schenectady Twarda Stany Zjednoczone Paul Annacone Alexander Mronz
Stany Zjednoczone Greg Van Emburgh
3:6, 7:6, 5:7
Finalista 2. 21 sierpnia 1988 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Jim Grabb Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jim Pugh
2:6, 4:6
Finalista 3. 3 kwietnia 1989 Miami Twarda Stany Zjednoczone Jim Grabb Szwajcaria Jakob Hlasek
Szwecja Anders Järryd
3:6, krecz
Finalista 4. 16 kwietnia 1989 Rio de Janeiro Dywanowa Stany Zjednoczone Tim Wilkison Meksyk Jorge Lozano
Stany Zjednoczone Todd Witsken
6:2, 4:6, 4:6
Zwycięzca 3. 10 czerwca 1989 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Jim Grabb Mansur Bahrami
Francja Éric Winogradsky
6:4, 2:6, 6:4, 7:6
Finalista 5. 30 lipca 1989 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone Jim Grabb Wielka Brytania Neil Broad
Gary Muller
7:6, 6:7, 4:6
Zwycięzca 4. 12 grudnia 1989 Londyn Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jim Grabb Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
7:5, 7:6, 5:7, 6:3
Finalista 6. 11 marca 1990 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Jim Grabb Boris Becker
Francja Guy Forget
6:4, 4:6, 3:6
Finalista 7. 17 czerwca 1990 Rosmalen Trawiasta Stany Zjednoczone Jim Grabb Szwajcaria Jakob Hlasek
Niemcy Michael Stich
6:7, 3:6
Zwycięzca 5. 11 listopada 1990 Wembley Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jim Grabb Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jim Pugh
7:6, 4:6, 6:3
Finalista 8. 27 stycznia 1991 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone David Wheaton Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
7:6, 6:7, 3:6, 5:7
Zwycięzca 6. 29 września 1991 Bazylea Twarda (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek Czechosłowacja Petr Korda
Stany Zjednoczone John McEnroe
3:6, 7:6, 7:6
Finalista 9. 20 października 1991 Wiedeń Dywanowa (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek Szwecja Anders Järryd
Gary Muller
4:6, 5:7
Zwycięzca 7. 3 maja 1992 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Patrick Galbraith Hiszpania Francisco Clavet
Hiszpania Carlos Costa
6:3, 6:2
Finalista 10. 16 sierpnia 1992 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Jonathan Stark Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 6:1, 3:6
Finalista 11. 23 sierpnia 1992 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Jared Palmer Stany Zjednoczone Kelly Jones
Australia Rick Leach
6:7, 7:6, 2:6
Finalista 12. 4 października 1992 Brisbane Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jonathan Stark Stany Zjednoczone Steve DeVries
Australia David Macpherson
4:6, 4:6
Zwycięzca 8. 11 października 1992 Sydney Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jonathan Stark Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
6:2, 6:3
Zwycięzca 9. 8 listopada 1992 Paryż Twarda (hala) Stany Zjednoczone John McEnroe Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
Danie Visser
6:4, 6:2
Finalista 13. 15 listopada 1992 Antwerpia Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jared Palmer Australia John Fitzgerald
Szwecja Anders Järryd
2:6, 2:6
Finalista 14. 7 lutego 1993 San Francisco Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jonathan Stark Stany Zjednoczone Scott Davis
Holandia Jacco Eltingh
1:6, 6:4, 5:7
Finalista 15. 21 marca 1993 Miami Twarda Stany Zjednoczone Jonathan Stark Holandia Richard Krajicek
Holandia Jan Siemerink
7:6, 4:6, 6:7
Zwycięzca 10. 16 maja 1993 Coral Springs Ceglana Stany Zjednoczone Jonathan Stark Stany Zjednoczone Paul Annacone
Stany Zjednoczone Doug Flach
6:4, 6:3
Zwycięzca 11. 13 czerwca 1993 Rosmalen Trawiasta Stany Zjednoczone Jonathan Stark David Adams
Rosja Andriej Olchowski
7:6, 1:6, 6:4
Zwycięzca 12. 10 października 1993 Sydney Twarda (hala) Stany Zjednoczone Richey Reneberg Niemcy Alexander Mronz
Niemcy Lars Rehmann
6:3, 7:5
Zwycięzca 13. 16 stycznia 1994 Auckland Twarda Stany Zjednoczone Jared Palmer Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:2, 4:6, 6:4
Finalista 16. 10 kwietnia 1994 Tokio Twarda Kanada Sébastien Lareau Szwecja Henrik Holm
Szwecja Anders Järryd
5:7, 1:6
Finalista 17. 31 lipca 1994 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Jared Palmer Zimbabwe Byron Black
Stany Zjednoczone Jonathan Stark
4:6, 4:6
Zwycięzca 14. 2 października 1994 Bazylea Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jared Palmer Południowa Afryka Lan Bale
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
6:3, 7:6
Finalista 18. 9 października 1994 Tuluza Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jared Palmer Holandia Menno Oosting
Czechy Daniel Vacek
6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca 15. 12 lutego 1995 San José Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jim Grabb Stany Zjednoczone Alex O’Brien
Australia Sandon Stolle
3:6, 7:5, 6:0
Finalista 19. 26 marca 1995 Miami Twarda Stany Zjednoczone Jim Grabb Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 6:7
Zwycięzca 16. 8 października 1995 Kuala Lumpur Dywanowa (hala) Australia Mark Philippoussis Kanada Grant Connell
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
7:5, 6:4
Finalista 20. 15 października 1995 Tokio Dywanowa (hala) Szwajcaria Jakob Hlasek Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
6:7, 4:6
Finalista 21. 14 stycznia 1996 Sydney Twarda Australia Sandon Stolle Południowa Afryka Ellis Ferreira
Holandia Jan Siemerink
7:5, 4:6, 1:6

Bibliografia