Jean Borotra
![]() | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1898 | |||||||||
| Data i miejsce śmierci |
17 lipca 1994 | |||||||||
| Wzrost |
186 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny |
1920 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
1956 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Australian Open |
W (1928) | |||||||||
| Roland Garros |
W (1931) | |||||||||
| Wimbledon |
W (1924, 1926) | |||||||||
| US Open |
F (1926) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Australian Open |
W (1928) | |||||||||
| Roland Garros |
W (1925, 1928, 1929, 1934, 1936) | |||||||||
| Wimbledon |
W (1925, 1932, 1933) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||
Jean Laurent Robert Borotra (ur. 13 sierpnia 1898 w Biarritz, zm. 17 lipca 1994 w Arbonne) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.
Kariera tenisowa
W grze pojedynczej odniósł cztery zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych – Wimbledon 1924 i 1926, French Championships (obecnie French Open) 1924 i 1931, Australian Championships (obecnie Australian Open) 1928. Dodatkowo Francuz sześć razy awansował do finału rozgrywek wielkoszlemowych.
W grze podwójnej tenisista francuski zwyciężył w dziewięciu imprezach wielkoszlemowych, a także trzy razy był uczestnikiem finału.
W grze mieszanej Borotra został pierwszym tenisistą w historii, któremu udało się skompletować karierowego wielkiego szlema. Łącznie zdobył pięć tytułów w mikście i osiągnął jeden finał.
W 1924 roku Borotra zdobył, wspólnie z Reném Lacoste’em, brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu w konkurencji gry podwójnej.
Jako wielokrotny reprezentant Francji Borotra odnosił także sukcesy w Pucharze Davisa; startował w barwach Francji w latach 1922–1947. Wygrał 44 pojedynki, a 10 przegrał. W latach 1927–1932 zdobywał wraz z pozostałymi muszkieterami, Reném Lacostem, Jacques’em Brugnonem i Henrim Cochetem, sześć razy Puchar Davisa.
W czasie II wojny światowej służył jako dowódca we francuskiej armii, był więziony we Francji (1940) oraz Niemczech (1942); z obu więzień udało mu się uciec[1].
W 1976 roku Borotra został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
W 1993 roku wręczył puchar zwycięzcy French Open, Sergiemu Bruguerze.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (4–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1924 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:1, 3:6, 6:1, 3:6, 6:4 | |
| Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | 5:7, 1:6, 4:6 | |
| Finalista | 2. | 1925 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 3:6, 3:6, 6:4, 6:8 | |
| Zwycięzca | 2. | 1926 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 8:6, 6:1, 6:3 | |
| Finalista | 3. | 1926 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 4:6, 0:6, 4:6 | |
| Finalista | 4. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:4, 6:4, 3:6, 4:6, 5:7 | |
| Zwycięzca | 3. | 1928 | Australian Championships, Sydney | Trawiasta | 6:4, 6:1, 4:6, 5:7, 6:3 | |
| Finalista | 5. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | 3:6, 6:2, 0:6, 6:2, 6:8 | |
| Finalista | 6. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 4:6, 3:6, 4:6 | |
| Zwycięzca | 4. | 1931 | French Championships, Paryż | Ceglana | 2:6, 6:4, 7:5, 6:4 |
Gra podwójna (9–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | 7:5, 4:6, 6:3, 2:6, 6:3 | ||
| Zwycięzca | 2. | 1925 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:4, 11:9, 4:6, 1:6, 6:3 | ||
| Finalista | 1. | 1927 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:2, 2:6, 0:6, 6:1, 4:6 | ||
| Zwycięzca | 3. | 1928 | Australian Championships, Sydeny | Trawiasta | 6:2, 4:6, 6:4, 6:4 | ||
| Zwycięzca | 4. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:4, 3:6, 6:2, 3:6, 6:4 | ||
| Zwycięzca | 5. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:3, 3:6, 6:3, 3:6, 8:6 | ||
| Zwycięzca | 6. | 1932 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:0, 4:6, 3:6, 7:5, 7:5 | ||
| Zwycięzca | 7. | 1933 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 4:6, 6:3, 6:3, 7:5 | ||
| Zwycięzca | 8. | 1934 | French Championships, Paryż | Ceglana | 11:9, 6:3, 2:6, 4:6, 9:7 | ||
| Finalista | 2. | 1934 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 2:6, 3:6, 4:6 | ||
| Zwycięzca | 9. | 1936 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:2, 3:6, 9:7, 6:1 | ||
| Finalista | 3. | 1939 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:4, 4:6, 0:6, 6:2, 8:10 |
Gra mieszana (5–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1925 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 6:3, 6:3 | ||
| Finalista | 1. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana | 4:6, 3:6 | ||
| Zwycięzca | 2. | 1926 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 6:4, 7:5 | ||
| Zwycięzca | 3. | 1927 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:4, 2:6, 6:2 | ||
| Zwycięzca | 4. | 1928 | Australian Championships, Sydney | Trawiasta | odwołany | ||
| Zwycięzca | 5. | 1934 | French Championships, Paryż | Ceglana | 6:2, 6:4 |
Przypisy
- ↑ International Tennis Hall of Fame [online], www.tennisfame.com [dostęp 2024-12-30].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-25] (ang.).
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
