Rafael Osuna
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 września 1938 |
| Data i miejsce śmierci |
4 czerwca 1969 |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1958 |
| Zakończenie kariery |
1969 |
| Gra pojedyncza | |
| Najwyżej w rankingu |
1 |
| Roland Garros |
4R (1964) |
| Wimbledon |
QF (1962, 1964, 1965) |
| US Open |
W (1963) |
| Gra podwójna | |
| Wimbledon |
W (1960, 1963) |
| US Open |
W (1962) |
Rafael Herrera Osuna (ur. 15 września 1938 w Meksyku, zm. 4 czerwca 1969 w Salinas Victoria) – meksykański tenisista.
Kariera tenisowa
Jest uznawany za najwybitniejszego zawodnika w historii tenisa meksykańskiego. Zdobył jeden tytuł wielkoszlemowy w grze pojedynczej, wygrywał również w deblu. W 1963 roku zwyciężył w mistrzostwach USA (późniejszy turniej US Open), pokonując w finale Franka Froehlinga III 7:5, 6:2, 6:4; grze Froehlinga.
W latach 1961–1963 wystąpił w trzech kolejnych finałach gry podwójnej mistrzostw USA. Jego partnerem był Antonio Palafox, również Meksykanin. We wszystkich tych finałach para Osuna–Palafox zmierzyła się z Amerykanami Ralstonem i McKinleyem. W 1961 roku zwyciężyła para amerykańska, rok później meksykańska; w 1963 ponownie wygrali Ralston i McKinley, mimo że Meksykanie mieli w piątym secie finału piłkę meczową.
Z jego nazwiskiem są związane jedyne zwycięstwa Meksyku w turnieju wimbledońskim w grze podwójnej. W 1960 roku, z Ralstonem w parze, pokonali w finale Mike'a Daviesa i Bobby'ego Wilsona 7:5, 6:3, 10:8. Osuna miał wtedy 21 lat, Ralston 17; byli nierozstawieni w turnieju i stanowili jedną z najmłodszych triumfujących par w historii Wimbledonu. W 1963 roku para Osuna–Palafox pokonała w finale Pierre'a Darmona i Jeana-Claude Barclaya.
Osuna wygrywał także inne turnieje i przez kilka lat był notowany w ścisłej czołówce światowej. W ocenie specjalistów był najlepszym graczem sezonu 1963.
Obok występów indywidualnych, startował w Pucharze Davisa. Debiutował w maju 1958 roku i występował do końca życia, osiągając bilans 42 wygranych meczów i 23 porażek. W 1962 roku był uczestnikiem awansu Meksyku do finału Pucharu Davisa; w ostatecznej rozgrywce Meksykanie ulegli Australijczykom w grudniu w Brisbane. Osuna przegrał zarówno obie gry pojedyncze (z Rodem Laverem i Neale'em Fraserem), jak i debla w parze z Palafoxem (przeciw Laverowi i Royowi Emersonowi); finał zakończył się wynikiem 5:0 dla Australii.
Również z reprezentacją Australii Rafael Osuna rozegrał swój ostatni mecz w Pucharze Davisa. W maju 1969 roku w mieście Meksyk nastąpił udany rewanż za porażkę w finale kilka lat wcześniej. Osuna tym razem wygrał wszystkie swoje mecze, pokonując w singlu Raya Ruffelsa i Billa Bowreya oraz w deblu – w parze z Vicentem Zarazuą – Johna Alexandra i Phila Denta. Tym samym meczem zakończył swoją wieloletnią pracę kapitan Australijczyków Harry Hopman.
Kilka tygodni potem Osuna zginął w katastrofie lotniczej pod Salinas Victoria w stanie Nuevo León[1].
W 1979 roku został pośmiertnie przyjęty do międzynarodowej tenisowej galerii sławy[1].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1963 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 7:5, 6:4, 6:2 |
Gra podwójna (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1960 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 7:5, 6:3, 10:8 | ||
| Finalista | 1. | 1961 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 3:6, 4:6, 6:2, 11:13 | ||
| Zwycięzca | 2. | 1962 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 6:4, 10:12, 1:6, 9:7, 6:3 | ||
| Zwycięzca | 3. | 1963 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | 4:6, 6:2, 6:2, 6:2 | ||
| Finalista | 2. | 1963 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | 7:9, 6:4, 7:5, 3:6, 9:11 |
Przypisy
- 1 2 Rafael Osuna [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-03-02].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-29] (ang.).