Loud Tour

Loud Tour

Wykonawca trasy koncertowej
Rihanna
Promowane albumy	Loud
Lokalizacje	33 w Ameryce Północnej 2 w Ameryce Południowej 64 w Europie
Data rozpoczęcia	4 czerwca 2011
Data zakończenia	22 grudnia 2011
Liczba koncertów	99
Support	J.Cole, B.o.B, Cee Lo Green, Calvin Harris
Przychód	$90 mln
Rihanna
Last Girl on Earth Tour (2010–2011) Loud Tour (2011) 777 Tour (2012)

The Loud Tour – czwarta trasa koncertowa barbadoskiej piosenkarki Rihanny wykonującej piosenki z pogranicza popu i R&B. Tournée promowało piąty studyjny album Loud. Koncert mający miejsce w Rio de Janeiro, w Brazylii, 23 sierpnia 2011 roku był częścią festiwalu Rock in Rio. Trasę rozpoczęła w Baltimore w Stanach Zjednoczonych, a zakończyła w Londynie w Wielkiej Brytanii, gdzie też w ciągu trzech dni nagrała oficjalne DVD z trasy. Odwiedziła Polskę 6 grudnia 2011 roku podczas koncertu w łódzkiej Atlas Arenie. Ze sprzedanych 1 200 800 biletów uzyskano przychód 90 mln USD – podaje strona Pollstarpro.com^[1].

Rihanna 9 lutego 2011 roku ogłosiła, że wybiera się w trasę „Loud” po całym świecie wycieczek w celu promowania albumu o tej samej nazwie. Trasa rozpocznie się w czerwcu w Baltimore i zakończyła się w grudniu w Londynie. Barbadoska artystka wypowiedziała się o trasie: „Tworzymy niesamowitą przejażdżkę z tą trasą, jestem podekscytowana w dzieleniu się moją nową muzykę z tego albumu. Będziemy mieli niesamowity czas i wiem, że.. moi fani są gotowi być loud!”. W amerykańskim Idolu Rihanna rozmawiała z Ryanem Seacrestem na temat konstrukcji sceny: „Właśnie zaprojektowaliśmy scenę i sekcje... gdzie fani będą mogli być bliżej mnie niż kiedykolwiek. To prawdziwy VIP^[2].” Chociaż piosenkarki planowała, by wszystkie koncerty w Ameryce Północnej były supportowane, Cee Lo Green odmówił występu przy kilku, z powodu napiętego harmonogramu^[3].

Trasa zyskała kluczowe uznanie u krytyków muzycznych cytujących to jako „najlepszą trasę Rihanny”. Jane Stevenson z Toronto Sun wypowiedział się: „Dwie godziny, wydające się dłuższe niż w rzeczywistości pokazują niesamowity billing. I jeszcze więcej^[4]!” Bernard Pérusse z Montreal Gazette stwierdził, że trasa to wizualny spektakl, mówiąc: „Obudowa, suchy lód, zimne ognie, pióropusze z dymu, platformy i podnoszenie ich od dołu i z powrotem, w miarę potrzeb, ruchoma część parkietu przenosi ją z jednej strony sceny na drugą, filmy, wijące się tancerki, armaty, rockowe solówki, mnóstwo zmieniających się kostiumów i być może rekord w krzyczeniu „Montreal”, przez Rihannę. Fani jedli to^[5].” Jon Brean ze Star Tribune zauważył, że „Barbadoska piosenkarka jest bardziej wizualna i wokalna dynamicznie, niż ona kiedykolwiek wcześniej^[6].” Amanda Ash z The Vancouver Sun stwierdziła, że „Rihanna potrafi wydać przyjęcie – erotyczne, zaparowane, gdzie wczorajsze kłopoty są zgniecione pod miło-wysokimi szpilkami i zatopione przez odurzająco klubowy bit”, dodała także „Rihanna zamieniła Rogers Arena w olbrzymi design podczas piątkowej nocy^[7]."

• J.Cole (Ameryka Północna)^[8]
• B.o.B ((Ameryka Północna; wybrane koncerty)^[9]
• Cee Lo Green (Ameryka Północna; wybrane koncerty)^[10]
• Calvin Harris (Europa; wybrane koncerty m.in. Polska)

Akt I (Loud)

1. „Only Girl (In the World)”
2. „Disturbia”
3. „Shut Up and Drive”
4. „Man Down”

Akt II (Sex)

1. „Darling Nikki”
2. „S&M”
3. „Let Me”
4. „Skin"

Akt III (Bad Ass)

1. „Raining Men”
2. „Hard”
3. „Breakin’ Dishes”
4. Połączenie: „Run This Town”/"Live Your Life”

Akt IV (Love Hate)

1. „Unfaithful”
2. „Hate That I Love You”
3. „California King Bed”

Akt V

1. „What’s My Name?”
2. „Rude Boy”
3. „Cheers (Drink to That)”
4. „Don’t Stop The Music”
5. „Take a Bow”

Bis

1. „Love the Way You Lie (Part II)”
2. „Umbrella”
3. „We Found Love” „(dodano 13 listopada 2011)”

Źródło:^[11][4].