Mebendazol
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C16H13N3O3 | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
295,29 g/mol | |||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||
| ATC | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Mebendazol – organiczny związek chemiczny, lek przeciwrobaczy stosowany w zarażeniu obleńcami i niektórymi płazińcami.
Mechanizm działania
Mebendazol powoduje porażenie pasożytów przez selektywne i nieodwracalne zablokowanie transportu glukozy i innych substancji. Jest też trucizną wrzeciona podziałowego, powodującą nondysjunkcję chromosomów.
Wskazania
Glistnica, włośnica, włosogłówczyca, infestacje tęgoryjca i owsika.
Działania niepożądane
W zalecanych dawkach zwykle są minimalne; najczęstsze to podrażnienie przewodu pokarmowego. Nie stosuje się mebendazolu w I trymestrze ciąży.
Przeciwwskazania
W trakcie kuracji lekiem nie należy spożywać alkoholu. Również spożywanie dużej ilości tłustych potraw powoduje zwiększone jego wchłanianie. Normalnie lek przyswajany jest przez organizm ludzki w 2–5%. Reszta wydalana jest w postaci niezmienionej z kałem (95%). Przyjmowanie mebendazolu z tłuszczami albo alkoholem (lub łącznie) może odwrócić tę proporcję, co w związku ze szkodliwym działaniem leku może dać rozmaite działania niepożądane.
Interakcje
Łączenie mebendazolu z cymetydyną może hamować jego metabolizm, zwiększając stężenie leku w osoczu, co może doprowadzić do osiągnięcia poziomów toksycznych. Zaleca się, oznaczać stężenie mebendazolu w osoczu, jeśli pacjent stosuje go przewlekle[1].
Nie należy łączyć mebendazolu z metronidazolem, gdyż istnieją badania sugerujące zwiększenie ryzyka rozwoju zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-rozpływowej naskórka[1].
Przypisy
Bibliografia
- J.E. Rosenblatt, Antiparasitic agents, „Mayo Clinic Proceedings”, 11 (74), 1999, s. 1161–1175, PMID: 10560606.
- Jarosz Mirosław, Jan Dzieniszewski, Interakcje leki a żywność – ważny problem kliniczny [online].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
