Nijel Amos
 Nijel Amos (2012) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1994 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nijel Carlos Amilfitano Amos (ur. 15 marca 1994 w Marobeli[1]) – botswański lekkoatleta specjalizujący się w biegu na 800 metrów, wicemistrz olimpijski z Londynu.
Sezon 2011 rozpoczął od zdobycia brązowego medalu mistrzostw Afryki juniorów. W dalszej części sezonu był finalistą mistrzostw świata juniorów młodszych oraz zdobył we wrześniu brązowy medal igrzysk Wspólnoty Narodów kadetów. Mistrz świata juniorów z 2012. Srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Londynu[1]. Jest zdobywcą pierwszego olimpijskiego medalu dla Botswany. Z powodu kontuzji nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Moskwie (2013)[2][3]. W 2014 zdobył złoty medal igrzysk Wspólnoty Narodów w Glasgow oraz mistrzostw Afryki w Marrakeszu. Mistrz igrzysk afrykańskich z Brazzaville (2015) oraz złoty medalista mistrzostw Afryki z Durbanu (2016). W 2017 został piątym zawodnikiem globu w biegu na 800 metrów na mistrzostwach świata w Londynie.
Okazjonalnie występuje także w biegu rozstawnym 4 × 400 metrów.
Rekord życiowy: 1:41,73 (9 sierpnia 2012, Londyn), rezultat ten jest aktualnym rekordem Botswany, rekordem świata juniorów oraz szóstym rezultatem w historii światowej lekkoatletyki.
W lipcu 2022 Nijel Amos został tymczasowo zawieszony za stosowanie dopingu, na kilka dni przed otwarciem Mistrzostw Świata w Eugene w Stanach Zjednoczonych. Nijel Amos uzyskał pozytywny wynik testu na modulator metaboliczny[4].
Osiągnięcia
| Rok | Impreza | Miejsce | Pozycja | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 2011 | Mistrzostwa Afryki juniorów |  Gaborone |  3. miejsce | 1:47,38 |
| 2011 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych |  Lille | 5. miejsce | 1:47,28 |
| 2011 | Igrzyska Wspólnoty Narodów młodzieży |  Douglas |  3. miejsce | 1:51,07 |
| 2012 | Mistrzostwa świata juniorów |  Barcelona |  1. miejsce | 1:43,79 |
| 2012 | Igrzyska olimpijskie | .svg.png){kind=small} Londyn |  2. miejsce | 1:41,73 |
| 2013 | Uniwersjada |  Kazań |  1. miejsce | 1:46,53 |
| 2014 | Igrzyska Wspólnoty Narodów |  Glasgow |  1. miejsce | 1:45,18 |
| 2014 | Mistrzostwa Afryki |  Marrakesz |  1. miejsce | 1:48,54 |
| 2014 | Puchar interkontynentalny | Marrakesz | 1. miejsce | 1:44,88 |
| 2015 | Mistrzostwa świata |  Pekin | półfinał | 1:47,96 |
| 2015 | Igrzyska afrykańskie |  Brazzaville | 1. miejsce | 1:50,45 |
| 2016 | Mistrzostwa Afryki |  Durban | 1. miejsce | 1:45,11 |
| 2016 | Igrzyska olimpijskie |  Rio de Janeiro | eliminacje | 1:50,46 |
| 2017 | Mistrzostwa świata | Londyn | 5. miejsce | 1:45,83 |
| 2018 | Puchar interkontynentalny |  Ostrawa | 3. miejsce | 1:46,77 |
| 2019 | Mistrzostwa świata |  Doha | eliminacje | DNS |
Przypisy
- 1 2 Nijel Amos [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-11] (ang.).
- ↑ Jessica Ennis-Hill out of world track and field championships [online], NBC OlympicTalk [dostęp 2013-08-07] (ang.).
- ↑ Wielcy nieobecni w Moskwie [online], pzla.pl [dostęp 2013-08-07] (pol.).
- ↑ Marley Dickinson, Olympic 800m medallist Nijel Amos suspended for doping [online], Canadian Running, 12 lipca 2022 [dostęp 2022-08-12] (ang.).
Bibliografia
- Nijel Amos, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-07-09] (ang.).
- Profil zawodnika na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 13 kwietnia 2017].
|
|
|
|
|