Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM”

Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” sp. z o.o.
Ilustracja
Biurowiec należący do OBRUM
Państwo

 Polska

Siedziba

Gliwice

Adres

44-117 Gliwice
ul. Toszecka 102

Data założenia

1968

Forma prawna

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes

Tomasz Kurczek

Przewodniczący rady nadzorczej

Paweł Zając

Udziałowcy

Polska Grupa Zbrojeniowa SA (94,32%)
Polski Holding Obronny

Nr KRS

0000300687

Położenie na mapie Gliwic
Mapa konturowa Gliwic, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „OBRUM”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „OBRUM”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „OBRUM”
Ziemia50°19′16,4″N 18°39′54,0″E/50,321222 18,665000
Strona internetowa
Projekt polskiej rodziny wozów bojowych
Wóz zabezpieczenia technicznego W WZT-3
Prezentowany na MSPO w 2013 r. demonstrator technologii Wozu Wsparcia Bezpośredniego
Kabina symulatora dla kierowcy czołgu Leopard (SJCL)
Most towarzyszący na podwoziu samochodowym MS-20

Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” sp. z o.o. – polskie przedsiębiorstwo przemysłu zbrojeniowego, jednostka badawczo-rozwojowa, która opracowuje i tworzy produkty przeznaczone dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Specjalizuje się w projektach pancernych, radiolokacyjnych oraz inżynieryjnych.

Historia

Przedsiębiorstwo zostało utworzone w 1968 roku jako Zakład Produkcji Doświadczalnej przy przedsiębiorstwie państwowym Zakłady Mechaniczne „Łabędy”[1]. Wykonywał prace w dziedzinie rozwoju pojazdów wojskowych i cywilnych produkowanych przez ZM Łabędy[1]. W 1974 roku został przekształcony w Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych, z akronimem nazwy: OBRUM[1]. Od 1986 roku OBRUM został usamodzielniony jako państwowa jednostka badawczo-rozwojowa z siedzibą w Gliwicach[1], posiadająca osobowość prawną, działająca w oparciu o przepisy Ustawy o jednostkach badawczo-rozwojowych – pod nadzorem Ministra Gospodarki. W 1987 roku osiągnął maksymalny stan zatrudnienia 860 osób[1].

W OBRUM pracowano w latach 80. nad modernizacją czołgu T-72M w ramach programu Jaguar, czego dalszym efektem już po 1989 roku stało się opracowanie i wdrożenie czołgu PT-91 Twardy[1]. Oprócz tego ośrodek w latach 70. i 80. opracował ciągniki ewakuacyjne na bazie licencyjnych czołgów radzieckich: WZT-1, WZT-2 i WZT-3[1]. Własnym opracowaniem stał się ciągnik MTS 306, który posłużył do stworzenia podwozia SPG-1 dla stacji radiolokacyjnej NUR-21[1]. Opracowano też samobieżny układacz min SUM-Kalina, nieprzyjęty jednak w większej liczbie na uzbrojenie[1].

Z dniem 1 kwietnia 2008 r. „OBRUM” zostało przekształcone w spółkę prawa handlowego i prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Od 2014 r. przedsiębiorstwo jest częścią Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA.

Produkty

Zakład specjalizuje się głównie w produkcji sprzętu inżynieryjnego, a także pracach badawczo rozwojowych sprzętu zmechanizowanego i pancernego.

Sprzęt inżynieryjny:

  • MID – maszyna inżynieryjno-drogowa.
  • PMC Leguan – most czołgowy będący częścią składową dostawy wozów bojowych PT-91M do Malezji.
  • MS-20 Daglezja – most towarzyszący na podwoziu samochodowym Jelcz.
  • WZT-3 – wóz zabezpieczenia technicznego.
  • WZT-4 – wóz zabezpieczenia technicznego. modernizacja WZT-3.

Konstrukcje prototypowe

  • BWP-2000 – prototyp gąsienicowego bojowego wozu piechoty. Proponowany następca BWP-1. Projekt nie wszedł do masowej produkcji.
  • Anders (wóz bojowy) – projekt polskiej rodziny wozów bojowych. Proponowany następca BWP-1. Projekt nie wszedł do masowej produkcji.
  • PL-01 Concept – projekt polskiego czołgu wsparcia bezpośredniego tworzony przez firmę OBRUM we współpracy z brytyjskim BAE Systems.
  • UPG-NG

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 40 lat OBRUM. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 09/2008, s. 74. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.