WZT-2

WZT-2
Ilustracja
Wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Bumar Gliwice

Typ pojazdu

wóz zabezpieczenia technicznego

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4 (+3 rannych)

Historia
Prototypy

1973

Produkcja

1973–1992

Egzemplarze

ok. 600 (dla Wojska Polskiego dostarczono ogółem ponad 330 pojazdów)

Dane techniczne
Silnik

12-cylindrowy silnik wysokoprężny W-55 W o poj. 38,88 litra, chłodzony wodą, o mocy 591 KM (441 kW)

Transmisja

mechaniczna

Długość

6,45 m

Szerokość

3,27 m

Prześwit

42 cm

Masa

34 t

Moc jedn.

17,4 KM/t (13 kW/t)

Osiągi
Prędkość

50 km/h

Zasięg pojazdu

465 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,4 m

Rowy (szer.)

2,7 m

Ściany (wys.)

0,8 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
12,7 mm wkm DSzK,
granatnik ppanc. RPG-7

WZT-2 – oryginalna polska koncepcja wozu zabezpieczenia technicznego. Stanowi kontynuację wozów polskiej konstrukcji z rodziny WZT. Pomimo 40-letniej konstrukcji nadal spełnia wymagania NATO stawiane przed pojazdami ARV w swojej klasie. Z założenia przeznaczony jest do zabezpieczenia technicznego czołgów z rodziny T-55/T-55A oraz T-72, jednak w praktyce używa się go również do zabezpieczenia remontów czołgów PT-91 oraz Leopardów 2A4, znajdujących się na stanie Wojska Polskiego. WZT-2 jest w Wojsku Polskim najpowszechniej używanym ciężkim gąsienicowym wozem zabezpieczenia technicznego.

Niezależnie od wykonywania zadań podstawowych, ciągnik WZT-2 jest niezbędnym elementem pomocniczym w trakcie przeprawy czołgów po dnie przeszkód wodnych. Ponadto może być używany jako środek obserwacji pola walki i dowodzenia grupami remontowo-ewakuacyjnymi.

Charakterystyka

Wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2 jest szybkobieżnym pojazdem opancerzonym, zbudowanym na podwoziu czołgu T-55, przeznaczonym do ewakuacji oraz udzielania pierwszej pomocy technicznej pojazdom gąsienicowym uszkodzonym na polu walki, wykonywania prac montażowo-demontażowych z wykorzystaniem żurawia, wykonywania prac ziemnych, wykonywania remontów pojazdów, a także udzielania załogom wozów bojowych pierwszej pomocy medycznej i ewakuacji rannych z pola walki (3 rannych w pozycji leżącej). Po przygotowaniu pojazd ten może pokonywać przeszkody wodne po dnie. Prędkość jazdy podczas holowania uszkodzonego sprzętu wynosi 15 km/h.

Wady

  • Ze względu na swój stosunkowo mały ciężar (34 t) nadaje się do holowania pojazdów o masie nie większej niż 39-40 ton.
  • Prędkość maksymalna wozu jest zbyt mała, przez co możliwości zabezpieczenia technicznego pododdziałów wyposażonych w szybszy sprzęt są ograniczone.

Wyposażenie

Użycie

Z ogólnej liczby 600 wyprodukowanych sztuk, do Wojska Polskiego w latach 1973-1992 dostarczono w sumie ponad 330 ciągników WZT-2 (z czego większość w latach 1984-1988). Od roku 2004 w czynnej służbie w Wojsku Polskim pozostaje 80 WZT-2. Ponadto część wozów zabezpieczenia technicznego eksploatowana jest przez Kolejowe Ratownictwo Techniczne, a także stanowi prywatną własność osób, które zakupiły je od wojska.

Użytkownicy

WZT-2 był także stosunkowo atrakcyjnym towarem eksportowym. Wiele zostało zakupionych przez inne kraje lub zostały wyprodukowane w nich na licencji.

W muzeach

Pojazd można obejrzeć w następujących muzeach:

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.