Biber (most czołgowy)

Biber

Dane podstawowe
Państwo	RFN
Producent	MaK Maschinenbau[1]
Typ pojazdu	most czołgowy
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	3[2]
Historia
Prototypy	lata 60. XX wieku[1]
Produkcja	1975-?[1]
Dane techniczne
Silnik	1 silnik wysokoprężny widlasty, 10-cylindrowy MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 830 KM (611 kW) przy obrotach 2200 obr./min[1]
Poj. zb. paliwa	985 l[2]
Pancerz	20–70 mm[1]
Długość	11,82 m (z mostem)[2] 10,56 m (bez mostu)[2]
Szerokość	4 m (z mostem)[2] 3,25 m (bez mostu)[2]
Wysokość	3,55 m[2]
Prześwit	420 mm[2]
Masa	45,3 t (bojowa z mostem)[1] 35,1 t (bojowa bez mostu)[1]
Nacisk jedn.	0,92 kp/cm²[2]
Osiągi
Prędkość	62 km/h[2]
Zasięg pojazdu	550 km[2]
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	2,25 m[2]
Rowy (szer.)	2,5 m[2]
Ściany (wys.)	0,7 m[2]
Dane operacyjne
Wyposażenie
wyrzutnie granatów dymnych[1]

Biber (z niem. „bóbr”) – niemiecki most czołgowy wykorzystujący podwozie czołgu Leopard 1.

W latach 60. XX w. podjęto decyzję o zastąpieniu używanych dotąd w Bundeswehrze mostów czołgowych M48 A2 AVLB. Prace nad następcą podjęto w dwóch zespołach pod wspólnym kierownictwem firmy Krauss-Maffei AG. Opracowano dwa prototypy. Pierwszy z nich oznaczony jako A zbudowano w zakładach MaK, zaś prototyp B w firmie Krauss-Maffei^[1].

W latach 1969–1971 przeprowadzono szereg testów, po których do produkcji seryjnej zatwierdzono prototyp B. Produkcja rozpoczęła się w roku 1975, a głównym producentem nowych mostów nazwanych Biber została firma MaK^[1].

Most czołgowy Biber zbudowany jest na podwoziu czołgu Leopard 1. W stosunku do czołgu przedłużono kadłub, tak aby zmieścić dodatkowe akumulatory. Z przodu umieszczono lemiesz oraz ramię unoszące dwuczęściowe, rozsuwane przęsło. Ma ono łączną długość 22 m i wytrzymuje maksymalny ciężar do 50 t (krótkotrwale dopuszcza się ciężar 60 t)^[1].

Most rozkłada się w płaszczyźnie poziomej, a nie sposobem „nożycowym”, jak to ma w przypadku np. M48 AVLB. Pozwala to ukryć czołg przed nieprzyjacielem, wykorzystując niewysokie przeszkody terenowe, jak krzewy czy wzgórza^[1].

•  Estonia – 2
•  Dania
•  Niemcy: Bundeswehra – zakupiono 105 pojazdów (nośników) oraz 125 przęseł^[3]
•  Polska^[4] – od 2017 roku planuje się je zastąpić MS-20 Daglezja^[5].
•  Włochy – 64 mosty (produkowane na licencji)^[3]

Byli

•  Australia
•  Chile
•  Kanada
•  Holandia – 25 sztuk^[3]