Pionierpanzer 1
![]() Włoski Pionierpanzer 1 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
MaK Maschinenbau |
| Typ pojazdu |
opancerzony wóz saperski |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Historia | |
| Prototypy |
1967 |
| Produkcja |
1968-? |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
1 silnik wysokoprężny widlasty, 10-cylindrowy MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 830 KM (611 kW) przy obrotach 2200 obr./min.[1] |
| Długość |
7,9 m[1] |
| Szerokość |
3,7 m[1] |
| Wysokość |
2,7 m[1] |
| Prześwit |
440 mm[1] |
| Masa |
40,8 t[1] |
| Osiągi | |
| Prędkość |
62 km/h[1] |
| Zasięg pojazdu | |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
2,1 m[1] |
| Rowy (szer.) |
2,9 m[1] |
| Ściany (wys.) |
1,1 m[1] |
| Kąt podjazdu |
60%[1] |
| Przechył boczny |
30%[1] |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm | |
| Wyposażenie | |
| wyrzutnie granatów dymnych, dźwig, wyciągarka, świder, urządzenia do prac spawalniczych, specjalne oporządzenie do transportu ładunków niebezpiecznych | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy, Belgia, Holandia, Włochy | |
Pionierpanzer 1 (oficjalnie Bergepanzer 2 A1) – niemiecki opancerzony wóz saperski powstały na podwoziu czołgu Leopard 1.
Historia
W latach 60. XX wieku w Bundeswehrze ze względu na rozwój wojsk saperskich postanowiono wprowadzenie specjalistycznego, opancerzonego pojazdu przystosowanego do prac saperskich. Prace projektowe rozpoczęto w roku 1966 pod kierunkiem profesora Ferdinanda Porsche. Pierwszy prototyp nowego wozu wzorowanego na Bergepanzer 2 zbudowano w zakładach MaK w roku 1967. Produkcja seryjna ruszyła w kolejnym roku[2].
Pierwsze Pionierpanzer 1 do niemieckich jednostek saperskich trafiły w roku 1969. W latach 80. XX wieku, po wprowadzeniu do służby czołgów Leopard 2 Niemcy zmodernizowali wszystkie posiadane wozy Pionierpanzer 1. Nowy pojazd saperski otrzymał miano Pionierpanzer 2 Dachs[3][4].
Konstrukcja
Pionierpanzer 1 został zaprojektowany do wykonywania wejść i wyjść z przeszkody wodnej, usuwania lub tworzenia przeszkód terenowych oraz wyciągania uwięzionych pojazdów[3].
Konstrukcyjnie jest on wzorowany na innym pojeździe powstałym na bazie Leoparda 1 – Bergepanzerze 2. Jednakże w stosunku do wozu Bergepanzer 2 kadłub Pionierpanzera 1 jest o 250 mm szerszy i o 380 mm wyższy. Jego uzbrojeniem są dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm, zastosowano także wyrzutnie granatów dymnych[3].
Wyposażeniem specjalistycznym wozu saperskiego Pionierpanzer 1 są[3][2]:
- dźwig obrotowy o nośności 30 t zamocowany po prawej stronie kadłuba
- wyciągarka o sile uciągu 70 000 N
- lemiesz (powiększony w porównaniu do Bergepanzer 2)
- świder do wiercenia otworów przy wykorzystaniu ramienia dźwigu. Pozwala on wiercić otwory średnicy 700 mm i głębokości 1900 mm
- urządzenia do prac spawalniczych
- specjalne oporządzenie do transportu ładunków niebezpiecznych.
Wyciągarka, dźwig oraz świder napędzane są hydraulicznie. Aby zapobiec przegrzaniu układu hydraulicznego została zamocowana specjalna chłodnica oleju, która posiada możliwość odebrania w ciągu godziny 10 000 kilokalorii ciepła[3].
Użytkownicy
Niemcy: Niemcy w latach 80. XX wieku posiadane wozy Pionierpanzer 1 przebudowali na Pionierpanzer 2 Dachs[3].
Belgia[3]
Holandia[3]
Włochy: część posiadanych pojazdów została zbudowana przez OTO Melara na licencji[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Pionierpanzer 1 - PiPz 1 (ženijní tank) :: Germany (DEU) :: Special Superstructures (Pionierpanzer 1)
- 1 2 Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Dariusz Użycki, Tomasz Begier. Czołg Leopard 1. (III). „Nowa Technika Wojskowa”. 10/1997, s. 13-18, 1997. Andrzej Kiński – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).
- ↑ Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28-30. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).
