PMD-7
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Zapalnik |
naciskowy |
| Masa |
300 g |
| Wysokość |
51 mm |
| Szerokość |
76 mm |
| Długość |
152 mm |
| Korpus | |
| Materiał wybuchowy |
trotyl, 75 g |
| Użytkownicy | |
| Armia Radziecka | |
PMD-7 (ros. ПМД-7) – radziecka mina przeciwpiechotna bezpośredniego działania. Korpus drewniany, dwuczęściowy. W dolnej części korpusu znajduje się kostka trotylu. Przy jednym końcu dolnej części korpusu znajduje się oś części górnej, przy drugim otwór z zapalnikiem. Nadepnięcie na minę powoduje obrót górnej części korpusu, zgięcie przez jej krawędź zapalnika chemicznego i eksplozję. Masa potrzebna do uruchomienia zapalnika jest stosunkowo niewielka (1-5 kg). Utrudnia to układanie i maskowanie min tego typu (duże ryzyko eksplozji). Wersja PMD-7ts różni się budową dolnej części korpusu która nie jest zbijana z kilku deseczek, ale wykonana z pojedynczego kawałka drewna.
Zobacz też
Bibliografia
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- Owen, J.I.H.: Brassey's Infantry weapons of the world. London: Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.