Paul Waner
![]() | |||||||||||||
| prawozapolowy | |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Paul Glee Waner | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
Big Poison | ||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1903 | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 1965 | ||||||||||||
| Odbijał |
lewą | ||||||||||||
| Rzucał |
lewą | ||||||||||||
| Debiut |
13 kwietnia 1926 | ||||||||||||
| Ostatni występ |
26 kwietnia 1945 | ||||||||||||
| Statystyki | |||||||||||||
| Średnia uderzeń |
0,333 | ||||||||||||
| Home runy |
113 | ||||||||||||
| Uderzenia |
3152 | ||||||||||||
| RBI |
1309 | ||||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Rok wprowadzenia |
1952 | ||||||||||||
| Głosów |
83,3% (5. głosowanie) | ||||||||||||
| Metoda elekcji | |||||||||||||
Paul Glee Waner (ur. 16 kwietnia 1903, zm. 29 sierpnia 1965) – amerykański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego przez 20 sezonów w Major League Baseball.
Waner studiował na East Central State Teachers College w Ada w Oklahomie, gdzie w drużynie uniwersyteckiej grał na pozycji miotacza[1]. W latach 1923–1925 występował w zespole NAPBL San Francisco Seals z Pacific Coast League[2]. W październiku 1925 podpisał kontrakt z Pittsburgh Pirates[3]. W MLB zadebiutował 13 kwietnia 1926 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals jako pinch hitter[4][5].
W sezonie 1927 mając najlepszą w National League średnią uderzeń (0,380), zaliczając najwięcej uderzeń (237), RBI (131) i triple'ów (18), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[4][6]. W 1928 i 1932 zwyciężał w MLB klasyfikacji pod względem zaliczonych double'ów (odpowiednio 50 i 62), zaś rok później wystąpił w zorganizowanym po raz pierwszy w historii Meczu Gwiazd[4][7]. W 1934 z najlepszą średnią uderzeń w lidze (0,362) i zaliczając najwięcej uderzeń (217), w głosowaniu do nagrody MVP National League, zajął 2. miejsce za Dizzy Deanem z St. Louis Cardinals[4][8]. W sezonie 1936 zwyciężył w klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,373) po raz trzeci w karierze[4]. W styczniu 1941 jako wolny agent przeszedł do Brooklyn Dodgers, zaś rok później do Boston Braves[3]. 19 czerwca 1942 w spotkaniu z Pittsburgh Pirates zaliczył 3000. uderzenie w karierze[9]. Grał jeszcze ponownie w Brooklyn Dodgers oraz w New York Yankees, w którym zakończył karierę w 1945 roku[3].
W lipcu 1952 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[1][10]. Zmarł na rozedmę płuc 29 sierpnia 1965 w wieku 62 lat[1].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| MVP National League | 1927 | [6] |
| 4× All-Star | 1933, 1934, 1935, 1937 | [4] |
| Baseball Hall of Fame | od 1952 | [10] |
| # 11 zastrzeżony przez Pirates | 2007 | [11] |
Przypisy
- 1 2 3 Paul Waner Biography. sabr.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Paul Waner Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- 1 2 3 Paul Waner Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Paul Waner Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Pirates - Cardinals Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- 1 2 1927 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ 1933 All-Star Game. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ 1924 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Paul Waner: The 3000th Hit Club. baseballhalloffame.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- 1 2 Waner, Paul. baseballhall.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
- ↑ Pirates Retired Numbers. pirates.com. [dostęp 2013-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2013)]. (ang.).
